Wijkagent Verhaar: 'Wij snappen signalen, maar moeten die wel eerst krijgen.'
Niet iedereen kent de wijkagent, en de wijkagent kent niet iedereen. Stephanie Verhaar is wijkagent van Monster en Ter Heijde en werkt daar samen met Co Stolk aan de veiligheid van de bewoners. Zij is de tweede in een serie over (het werk van) de wijkagent.
"Co zie je vaak met z'n jeep op het strand. Hij is dan ook aanspreekpunt voor de gehele Westlandse kust. Als wijkagent voor het strand weet hij alles van de zee en de muien. Inmiddels heb ik veel van hem geleerd, en dat is wel handig als ik het overneem als hij geen dienst heeft," begint Stephanie Verhaar.
Volgens Stephanie kennen veel inwoners van Monster en Ter Heijde Co. "Dat is trouwens mede aan het karakter van deze twee kernen: 'Ons kent ons', legt Stephanie uit. "Zeker in Ter Heijde met veel families die daar hun hele leven al wonen. Alleen in het 'nieuwe' gedeelte van Ter Heijde wonen wat meer mensen van buitenaf." Er is volgens Stephanie nog steeds een grote onderlinge betrokkenheid. "Nieuws in Monster en Ter Heijde verspreidt zich snel. Iedereen kent elkaar en voelt zich familie. Dat zag je bijvoorbeeld in augustus bij het dodelijk ongeluk van een echtpaar uit Ter Heijde. Dat had een hele grote impact."
Nieuws in Monster en Ter Heijde verspreidt zich snel. Iedereen kent elkaar.
Stephanie Verhaar
De voorkant van een incident
Stephanie werkt pas vier maanden als wijkagent. "Ik ben begonnen in de noodhulp en surveillance in Rijswijk en Den Haag. Als agent werkte ik onder andere in de wijk Laak. Dat was zeker leerzaam. Elk bureau heeft zijn bijzondere kenmerken; het is aan jezelf om de mooie dingen en uitdagingen eruit te halen. Omdat ik wilde weten wat er aan de voorkant van een melding speelt, heb ik vijf jaar op de politiemeldkamer (112-centrale) in Ypenburg gewerkt. Daar komen alle 112-meldingen van de eenheid Den Haag binnen. Ik wilde daar graag werken omdat ik bij het eerste moment van de emotie wilde zijn. Mensen bellen vaak in een emotie naar 112. Als je in de noodhulp werkt, is de eerste emotie vaak al weg. Dan is men blij dat er iemand is, in plaats van hopen dat er iemand komt."
Je mag soms best op je onderbuikgevoel en intuïtie vertrouwen. Durf te bellen!
Stephanie Verhaar
Levend stratego
Als centralist van de meldkamer spreek je niet alleen de melder, maar stuur je ook je collega's aan. "Dat was ook iets wat ik graag wilde doen; met een helikopterview boven een noodsituatie hangen. Ik noem dat wel eens 'levend stratego'; alle verschillende poppetjes over de weg, door de lucht of per boot op het juiste tijdstip op de juiste plaats zien te krijgen. Dat is vaak een hele puzzel. Je bent bijvoorbeeld geneigd om direct naar de plaats des onheils te gaan. Dus direct naar de plaats van een inbraak. Maar een inbreker blijft daar niet staan om zich met een wit vlaggetje over te geven. Je moet altijd drie stappen vooruit denken!"
Vis in het water
Voordat zij naar de politie ging, was Stephanie zweminstructrice. "Zwemmen is altijd mijn hobby geweest. Toch wilde ik altijd al 'stiekem' bij de politie. Eigenlijk vind ik alles bij de politie mooi werk. Anders zou ik het ook niet doen. Als wijkagent van Monster en Ter Heijde heb ik trouwens het geluk dat er veel water in de buurt is en ik regelmatig contact heb met de KNRM en de reddingsbrigade. Ik werk nu zeventien jaar bij de politie. In de meldkamer stelde ik de vraag of iemand een 'spreekwoordelijke' pleister nodig heeft. In de noodhulp plakte ik een pleister. En als wijkagent doe ik ook aan wondverzorging en probeer ik een blijvend litteken te voorkomen."
WOS
Werk en privé gescheiden
Het is vooral belangrijk om in je wijk aanwezig te zijn; je gezicht laten zien bij buurtbarbecues of braderieën." Stephanie woont echter niet in de kern waarin zij werkt. "Dat is een bewuste keuze. Ik vind het prettig om werk en privé gescheiden te houden. En ik ben niet de kleinste en val redelijk snel op met een grote bos krullen. Als ik met mijn hondjes over straat loop, ben ik ook lekker vrij. Dat wil niet zeggen dat ik dan helemaal uit de lucht ben. Ik ben als dat nodig is vaak ook 's avonds en in het weekend bereikbaar. Dat hoort er wat mij betreft bij. Dat kan via sociale media. Ik probeer altijd snel te reageren op een terugbelverzoek of beter, ik ga even persoonlijk langs. De inwoners van Monster en Ter Heijde weten ons sowieso redelijk goed te vinden."
Ik vind het prettig om werk en privé gescheiden te houden.
Stephanie Verhaar
Mij niet bellen!
Mensen weten niet altijd precies wanneer ze de wijkagent wel of niet moeten bellen. "Voor overlast van wilde vogels in de tuin van je buren moet je mij niet bellen. Daar kan ik niet veel mee," verontschuldigt Stephanie zich met een glimlach. "Maar als je overlast hebt van bijvoorbeeld een bepaald pand, hoor ik dat graag. In Monster staan best wel wat panden met een meer dan modale hoeveelheid bewoners. Als je overlast ervaart, hoor ik dat graag. Je moet trouwens niet alleen melden via sociale media. Zeker niet als het spoedeisend is." Stephanie wijst vervolgens op de website van de politie waar een overzicht staat van hoe en voor welke meldingen je de politie kunt bereiken.
Ook al kunnen de Monsterse wijkagenten niet elk mysterie oplossen, Stephanie heeft ten slotte wel een tip. "Mijn advies is om bij twijfel altijd te melden. Je mag soms best op je onderbuikgevoel en intuïtie vertrouwen. Durf te bellen! Als je iets niet meldt, dan weten we ook niet wat er gebeurt en kunnen wij ook geen verbanden leggen. Alle meldingen over mijn wijk komen uiteindelijk links- of rechtsom bij Co of mij terecht. Wij snappen meestal de signalen, maar die moeten we wel eerst krijgen."