Westlandse raad buigt zich over verdere ontwikkeling afvalinzameling
Hoe nu verder met de ontwikkeling van de afvalinzameling in Westland? Die vraag stond maandagavond centraal in de raadszaal.
Wethouder Michiel Ferwerda had met het beleggen van deze informatiebijeenkomst gehoor gegeven aan een motie die op 19 oktober, op initiatief van de LPF, door een groot deel van de gemeenteraad was ingediend. Die wens had alles te maken met de ingrijpende wijziging in de afvalinzameling. Per 1 november zijn in Westland de gele zakken aan de lantaarnpalen afgeschaft en wordt de restafvalbak weer in het oude ritme van één keer per twee weken geleegd. Het was voor een aantal inwoners best weer even wennen om het PBD-afval (plastic, blik en drankverpakkingen) weer bij het zogeheten restafval in de grijze bak te gooien. Sommige bevlogen burgers brengen dat PBD-afval sindsdien speciaal naar ondergrondse containers, maar dat gaat om een heel gering percentage.
Op gemeentelijke schaal zijn er nu twee stromen in de afvalinzameling, want in de hoogbouw en in de buitengebieden wordt de aparte inzameling van PBD-afval nog in stand gehouden. Professor Raymond Gradus van de Vrije Universiteit Amsterdam stelde dat het beter is om naar één methode van inzameling te gaan. "We moeten geen dubbele boodschap aan de burger hebben en bovendien bespaart het kosten", zei hij.
Bronscheiding of nascheiding?
Gradus kwam met de stelling dat bronscheiding achterhaald is, omdat nascheiding meer oplevert. Hij kwam daarbij met voorbeelden van grote en middelgrote gemeenten.
Gertjan de Waard, directeur bij afvalverwerker HVC, kon daar niet mee instemmen. HVC biedt zowel diensten aan op het gebied van bron- als nascheiding. Dit bedrijf is eigendom van circa vijftig gemeenten. Bij aangesloten gemeenten die serieus met het afval bezig zijn en aan bronscheiding doen, zijn de afvalstoffenheffingen het laagst en de milieuopbrengsten het hoogst, zei De Waard.
In de huidige gemeenteraad zitten mensen die in hun dagelijks werk nadrukkelijk te maken hebben met de wereld van duurzaamheid en daarom heel wat vragen aan de inleiders voorlegden.
Uiteindelijk waren de discussianten het er over eens, dat de prestaties van gemeentes op het gebied van afvalverwerking soms best moeilijk of zelfs niet vergeleken kunnen worden, omdat er heel veel factoren van invloed zijn, zoals onder meer de historische ontwikkeling van het lokale afvalbeleid en de percentages hoog- en laagbouw.
Belang van gescheiden inzamelen
Over het antwoord op de vraag: bron- of nascheiding?, wordt dus verschillend gedacht door betrokkenen, maar zij zijn het over één ding roerend eens: gft-afval, glas, papier en textiel moeten apart worden ingezameld. En op dat vlak valt er nog veel te winnen in Westland. Met name in het buitengebied blijkt er veel bedrijfsafval en gft-afval in de grijze bakken te worden gestort, ook al is hier uitsluitend afval uit de huishoudelijke sfeer toegestaan.
De Waard en ook Ton Sels van de gemeente Westland zijn er groot voorstander van om in de gemeente afvalcoaches in te zetten, die de mensen aan huis van advies dienen bij het beste gebruik van de diverse afvalbakken.
Waarover ook nog verder wordt nagedacht, is de inzameling van oud papier. In gemeenten waar dat wordt ingezameld door verenigingen is de opbrengst per huishouden op jaarbasis gemiddeld 2,5 kilo meer dan bij gemeenten waar dit niet op die manier gebeurt.
