Streekhistorie: De brand in hotel Harwich

Nadat op 1 juni 1893 de spoorlijn naar Hoek van Holland in gebruik was genomen en ook de Harwichboten Hoek van Holland gingen aanlopen ontstond het zogenaamde 'nieuwe gedeelte', de huidige dorpskern. In dit nieuwe gedeelte verrezen drie hotels; Hotel Caland, Hotel Amerika en Hotel Harwich.

Hotel Caland is tijdens de 2e wereldoorlog is afgebroken net als het hele '2e Zandwerk', de wijk achteraan de Prins Hendrikstraat waarin het stond. Hotel Amerika (na de 2e wereldoorlog Hotel America) staat er nog steeds, het heette een aantal jaren Grand Hotel Hoek van Holland, maar heeft nu weer de oorspronkelijke naam Hotel Amerika (met een k).

Hotel Harwich stond aan de Rietdijkstraat op nr. 54. Dit hotel was eigendom van de weduwe G. van Hees-Peeters, maar werd vanaf omstreeks 1930 geëxploiteerd door de heer en mevrouw de Wijs.

Brand!

Op zaterdag 1 oktober 1932 omstreeks 07:30 ontdekten voorbijgangers dat er brand woedde in Hotel Harwich op de eerste etage aan de straatkant. Ze waarschuwden onmiddellijk mevrouw de Wijs, die zojuist haar vier gasten had weggeholpen. Met haar man zocht ze snel een goed heenkomen, want het vuur greep met grote snelheid om zich heen.



Het einde van de Rietdijkstraat omstreeks 1930. Rechts Hotel Harwich. Nadat de houten Rooms Katholieke kerk in 1905 was verplaatst waren er in 1923 stenen zijbeuken aan gebouwd waardoor het aantal plaatsen steeg van zo'n 100 naar zo'n 250. Op de plaats waar de kerk stond bevindt zich nu de parkeerplaats tussen de Planciushof en de Jozefschool. Ansichtkaart, collectie Henk van der Lugt.

Kort nadat de brand was ontdekt, was de vrijwillige brandweer van Hoek van Holland met haar twee handspuiten ter plaatse. Probleem was echter het verkrijgen van bluswater. De toenmalige drinkwaterleiding had onvoldoende capaciteit omdat het water werd aangevoerd per boot en werd opgeslagen in een buffertank. Daarom was men aangewezen op de sloot bij de Watertoren aan de Langeweg. Een handspuit werd bij de sloot geplaatst en halverwege de slang de tweede spuit. Omdat er weinig water in de sloot stond kwam er slechts een armzalig straaltje water uit de slang terwijl de brandweerlieden op ±1 meter afstand van het brandende hotel moesten staan om enig effect te bereiken.



Het nablussen van de brand in hotel Harwich op 1 oktober 1932. Krantenfoto uit de Westlandsche Courant van 12 oktober 1932.



Ernstig gevaar

Ook voor de belendende gebouwen, onder meer de Rooms Katholieke kerk, dreigde ernstig gevaar.

Daarom vroeg de commissaris van Hoek van Holland, de heer C.F. Jas, om assistentie van de Rotterdamse brandweer.



Advertentie uit de Gids voor de badplaats Hoek van Holland 1925

Om half 10 arriveerde de Rotterdamse brandweer met een motorspuit en een manschappenwagen. Om aan voldoende bluswater te komen werd de motorspuit bij de Berghaven geplaatst. Niet minder dan 23 slangen van elk 20 meter werden aan elkaar gekoppeld, een totale lengte dus van 460 meter. Hierdoor kon men gaan blussen met water uit de Berghaven.

Veel viel er op dat moment niet meer te redden. Slechts een paar muren stonden nog overeind, waarin het houtwerk nog brandde. De oorzaak van de brand is nooit achterhaald en het hotel is nooit meer herbouwd. Enige jaren later bouwde aannemer P. Spuybroek een pand met zes woningen op de plek waar het hotel stond.

Pand met zes woonhuizen op de plek waar ooit Hotel Harwich stond. Foto: Henk van der Lugt



Opmerkingen

Hotel Harwich moet niet worden verward met Café Harwich ('de Aardappel'). Het pand van Café Harwich is in 1930 gebouwd maar het café heette voor de oorlog Het Kruispunt. De Watertoren aan de Langeweg maakte geen deel uit van de drinkwaterleiding maar was van de spoorwegen en diende voor de watervoorziening van de stoomlocomotieven.

Bronvermelding:

· Diverse kranten

· Archief Henk van der Lugt