Streekhistorie: De hobby van mijn vader

Ik ben geboren en getogen aan de Noordweg op nummer 41. Mijn vader was tuinder en mijn moeder huisvrouw. Het bijhouden van de bloementuin was een hobby van mijn moeder, ze deed dat met veel toewijding. Mijn vader hield bijen en was dus (hobby)imker. Dat was met al die bloemen rond het huis een handige bijkomstigheid. Als je op een zomerse dag buiten zat hoorde je een constant gezoem van bijen.

In de winter had hij daar weinig werk aan, alleen zo af en toe een bakje suikerwater in de korf zetten. Op zolder stond een grote wasteil met suiker, daar was een blauwe inkt aan toe gevoegd om te voorkomen dat het ook in huis gebruikt zou worden. De suiker moest hij smelten met gekookt water, dat was de enige keer dat hij iets in de keuken deed. Dat was tenslotte het domein van de vrouw. Als de suiker gesmolten was werd het in bruine aardewerk bakjes overgegoten en in de bijenkorf gezet. In 1947 is hij lid geworden van de "Vereniging tot bevordering der bijenteelt in Nederland". Hij is daar tot aan zijn dood in 1987 lid van gebleven.

In de winter was er de jaarvergadering in Den Haag. Dat was de enige keer hij 's avonds alleen de deur uit ging. Voor familiebezoek of kaartavonden gingen mijn ouders altijd samen uit. Achter ons huis had hij een groot onderkomen gemaakt voor zijn bijen en daar bracht hij veel tijd door. In de winter als er in de tuin niet veel gedaan kon worden vlocht hij nieuwe korven. Hij wist ook precies wanneer er een zwerm op komst was, dan hoorde hij de dag daarvoor al dat er onrust in zijn korf was. En ging hij tijdens het werk steeds even kijken.

Bang om gestoken te worden was hij niet, een kap met gaas over zijn hoofd gebruikte hij nooit! En hij werd ook nooit gestoken! Wel is Wim Bouman (een vriend van mijn broer Gabrie) ooit in zijn neus gestoken, dat zag er niet uit!



Ooit kwam er een agent aan de deur om te vragen of mijn vader een bijenzwerm weg kon halen die boven de winkeldeur van bakker Verbeek aan de Kerklaan hing. Geen klant durfde er meer de winkel in. Toen hij de zwerm schepte kwam het verkeer even tot stilstand. Zelfs de bus bleef staan zodat de passagiers konden kijken.

Ook kwam er eens een zoon van Piet Vijverberg met zijn auto het erf op rijden met een bijenzwerm aan zijn bumper. Hij wilde om twaalf uur van de tuin aan de Noordweg naar huis gaan om te eten toen hij de bijen aan zijn bumper zag hangen. Omdat hij wel een beetje bang was had hij heel langzaam gereden. Dit alles gebeurde eind jaren '50.

Begin jaren '60 schakelde er een aantal tuinders in Wateringen over van tomaten op de teelt van komkommers, waaronder ook buurman Romijn van nummer 47. Als er één bij in een komkommerwarenhuis kwam, werden de bloemen bevrucht en daar kwamen zogenaamde zaadkonten van. Die brachten op de veiling geen cent op. Ze waren alleen geschikt als veevoer.



Van die zaadkonten kreeg buurman Romijn ook last en kwam dus naar mijn vader met de mededeling dat hij een bij in zijn warenhuis gevangen had en in een lucifersdoosje gedaan. Toen hij hem buiten los liet vloog de bij richting de korven van mijn vader.

Iemand van de proeftuin uit Naaldwijk regelde een bijenopvangplaats ergens in de Betuwe. Maar doordat ze toen een groot deel van de zomer in de Betuwe verbleven zwermden ze daar uit en kwamen er half lege korven terug... En nieuwe volken kreeg hij daardoor niet meer.

De aardigheid is er in die jaren voor hem wel voor een groot deel van af gegaan. Je ziet ook op de foto's dat zijn bijenhok in die jaren flink ingekrompen is. Had hij ze eerst drie hoog staan, nu was het nog maar een enkel rijtje.

Maar bijen bleven hem altijd bezighouden, toen hij de laatste jaren van zijn leven Alzheimer kreeg en ik vaak met hem ging lopen omdat hij naar huis wilde. Een thuis dat hij natuurlijk nergens kon vinden. Zat ik eens op een bankje aan de Lenteblok, met voor ons een flat. Daar liepen een paar mensen op de galerij en mijn vader zei: "Zie je dat? Al die bijen. Ze zijn wel erg druk!!! Morgen zwermen ze!!!"

Auteur: C.M.G. van Leeuwen-de Vette van de Historische Werkgroep Oud-Wateringen & Kwintsheul