Hoek van Holland: ben je er nou welkom of zien ze je liever gaan?
'Welkom in Hoek van Holland', 'Tot ziens', 'Welkom in Hoek van Holland' en weer 'Tot ziens'. Als je als toerist naar 'Rotterdam aan Zee' de plaatsnaamborden op je in laat werken, krijg je al snel het gevoel in een soort tijdlus te zitten.
Ben je er nou in? Of ben je er alweer uit? Of toch weer in? Het blijft een raadsel. Toeristen die vertrouwen op de borden in Hoek van Holland krijgen in elk geval een gratis hersengymnastiek aangeboden door de gemeente Rotterdam.
Een hartelijk welkom… of toch niet?
Kom je als toerist vanaf de Hoeksebaan Hoek van Holland binnenrijden, dan word je van harte welkom geheten in de 'vierseizoenenbadplaats'. Eerst passeer je het terrein van afvalverwerker Renewi en vervolgens een rij imposante windmolens, waardoor je even zou kunnen denken dat je bij Kinderdijk bent beland. Daarna volgt een braakliggend terrein dat al 25 jaar wacht op ontwikkeling. En even verderop de iconische stormvloedkering, die de Hoekse toerist bij hoog water direct afsluit van de rest van het land. Met andere woorden: je nadert Rotterdam aan Zee. En inderdaad, een vriendelijk welkom op de naamborden is op z'n plaats.
Maar dan gebeurt er iets opmerkelijks.
In, uit, in, uit - het blijft verwarrend
Voordat je ook maar een vleugje zilte zeelucht kunt opsnuiven, ben je de Hoek alweer uit. 'Tot ziens!' Dat ging snel. En voor de toerist die zijn hoofd nog niet aan deze gemeentelijke mindfuck heeft gebrand: bij het verlaten van het dorp wordt hij doodleuk opnieuw welkom geheten.
Was je hier nou al? Of niet? En als je Hoek van Holland eigenlijk niet echt kunt verlaten - is er dan sowieso een ontkomen aan? Het moment waarop je overweegt je huisarts te bellen omdat je brein een error geeft, dient zich al snel aan.
Rotterdam doet een poging tot uitleg
Is dit een slinkse psychologische test van de gemeente? Een subtiele waarschuwing om Hoek van Holland maar beter te vermijden? Of juist een uitnodiging om vooral nog eens terug te komen, ondanks dat het bezoek de eerste keer misschien een tikkie tegenviel? Om enige opheldering te krijgen, nam de WOS contact op met Stadsbeheer Rotterdam en kwam er een verhelderende uitleg.
De plaatsing van de komborden is geen toeval, maar het resultaat van zowel verkeerskundige als juridische keuzes. "De vroegere situatie met de T-splitsing bepaalde lange tijd de komgrenzen. Door de aanleg van de rotonde (zie rode stip op de kaart, red.) en de doortrekking van de Hoeksebaan moest de routering opnieuw bekeken worden", legt woordvoerder Peter van Druten uit.
verkeersborden Gemeente Rotterdam
"De Hoeksebaan heeft niet de uitstraling van een bebouwde kom, omdat er geen directe bebouwing aan de weg ligt. Als we hier de bebouwde kom hadden doorgetrokken, zou dat betekenen dat automobilisten slechts 50 kilometer per uur mogen rijden op een weg die daar niet op is ingericht", aldus Van Druten. "Dat zou niet geloofwaardig zijn en ertoe leiden dat verkeer juist harder gaat rijden dan toegestaan."
De borden volgen dus de verkeerskundige en juridische logica: een bebouwde kom waar dat veilig is, en een buitengebied waar een hogere snelheid beter past.
Even wennen?
Toch zorgt de opeenvolging van 'Welkom' en 'Tot ziens' op korte afstand voor verwarring bij toeristen, die het gevoel krijgen een dorp in- en uit te rijden zonder een duidelijke overgang. Voor wie bekend is met de situatie zal het een kwestie van gewenning zijn, maar voor nietsvermoedende bezoekers blijft het een opmerkelijk fenomeen. Maar, misschien draagt een beetje verwarring juist bij aan de unieke identiteit van Hoek van Holland: een kustplaats waar de grenzen niet alleen fysiek, maar ook in beleving lijken te verschuiven. Een beetje Hoekse eigenzinnigheid hoort er nu eenmaal bij in 'Rotterdam aan Zee'.