Maarten uit Maasland al 24 jaar vermist in India
Maarten de Bruijn verdween 24 jaar geleden tijdens zijn reis door India plots van de aardbodem. Bijna een kwart eeuw later is het nog steeds niet duidelijk wat er met hem is gebeurd.
"Het is een traumatische gebeurtenis die je heel je leven meedraagt", vertelt zijn broer Hein Piller de Bruijn tegen mediapartner Omroep West.
De toen 21-jarige Maaslander vertrok in 1999 voor een vakantie naar de andere kant van de wereld. Hij is de oudste van vier broers. De twee jaar jongere Hein omschrijft de laatste ontmoeting met hem als emotioneel. "We hebben toen lang met elkaar gepraat. Na afloop moesten we allebei heel erg huilen, terwijl er niet echt een aanleiding voor was. Achteraf is dat een bijzondere herinnering", blikt hij terug.
Een dag later vertrok Maarten vanaf Schiphol met een rugzak naar India. Als reislustige jongen is hij nieuwsgierig naar de cultuur en spirituele plekken in het land. "Hij was grensverleggend, maar tegelijkertijd ook heel erg zichzelf. Ik herinner mij nog goed dat hij zich in Nederland afzette tegen wat hier normaal was."
De eerste drie maanden ontving zijn familie brieven van hem, maar daarna bleef het stil. Wat volgde was een periode van onzekerheid en verdriet. Als zijn visum na een jaar verloopt, is het zeker dat Maarten vermist is. Zijn vader Jaap bezocht India in 2000, maar keerde na maanden terug zonder resultaat. "Het was lastig om medewerking te krijgen van de autoriteiten daar", herinnert Hein zich.
In 2015 reisden Jaap, Hein en documentairemaker Raymond Grimbergen samen naar India om een documentaire te maken. Het drietal hoopte op die manier de reis in beeld te brengen die Maarten heeft gemaakt. Vlak voor vertrek vertelde een Nederlandse vrouw dat ze Maarten nog heeft gezien bij een hostel in Pulga rond de periode dat hij vermist raakte.
Verdwaald tijdens wandelen
In 2023, 24 jaar na de vermissing van Maarten, weet nog steeds niemand wat er met hem is gebeurd. Ook zijn er geen spullen van de Maaslander gevonden. Hein denkt dat zijn broer onvoorbereid is gaan wandelen en dat er iets fout is gegaan. "Dat is het scenario wat zou kunnen kloppen met de situatie. Hij was niet voorbereid met materiaal als goede schoenen en kleding. Die heb je in India wel nodig."
"Het kan een ongeluk zijn geweest of misschien dat hem iets kwaads is aangedaan", gaat hij verder. "Daar wil je liever niet aan denken, dat dat het is geweest. Niet iedereen wordt beroofd of vermoord. Er gebeuren enorm veel ongelukken. Het is een heel gevaarlijk gebied qua rotsen, natuur, weer en wind. Je kan zo verdwalen en dat is een scenario. Dat hij niet meer wist waar hij was."
Hein heeft het er lang moeilijk mee gehad om de vermissing van zijn broer een plek te geven. "Ik denk dat het zit in het wel of niet accepteren wat er is gebeurd. Als iemand komt te overlijden, dan kan je dat op een bepaald punt accepteren en dan had ik het leven weer opgepakt. In het geval van mijn broer is dat anders en hebben wij met de familie nooit kunnen rouwen."
Toch probeert Hein de vermissing te accepteren en hoopt hij openheid te creëren over het onderwerp. "Een vermissing speelt zich vaak af achter gesloten deuren. Je ziet dat levens van achterblijvers worden verwoest en ook dat de mensen daaromheen niet altijd weten hoe zij ermee om moeten gaan. Ik ben heel lang niet meer bezig met de hoop dat hij ooit nog wordt gevonden, maar ik sluit niets uit", eindigt hij.