Wijkverpleging: 'Wij behandelen honderden ziektebeelden per jaar'

Steeds meer ouderen blijven langer thuis wonen. Ziekenhuizen houden patiënten niet langer in het ziekenhuis dan strikt medisch noodzakelijk is. Het gevolg is dat zorgvragen voor wijkverpleegkundigen steeds complexer worden. In een tweeluik over de wijkverpleging: de werkzaamheden, knelpunten en oplossingen in de wijkverpleging. Deel 2: oplossingen.

Zorgverleners zitten bij knelpunten in de wijk niet bij de pakken neer en bedenken zelf oplossingen. Volgens Karin Hersbach (manager Argos Zorggroep) begint het met het verhogen van de efficiëntie. "In sommige flats zie je zes verschillende zorgaanbieders; dat moet je voorkomen. Als zorgorganisatie werken we echter steeds meer samen met elkaar en andere partijen in de keten. We kijken samen waar wij of juist anderen goed in zijn. Vroeger waren er bijna letterlijk schotten tussen de verschillende partijen. Nu halen we die weg en bekijken we wie waarin uitblinkt. Je kunt zoveel meer samen doen. Samenwerken is het sleutelwoord. Niet alleen met zorgaanbieders, maar met alle partijen in een wijk."

“We komen niet meer automatisch voor een pilletje”

Rianne Hogervorst

Zelfredzaamheidstas

Rianne Hogervorst, kwaliteitsverpleegkundige bij Careyn: "Wij gebruiken sinds enige tijd een zelfredzaamheidstas. In deze tas zitten hulpmiddelen die mensen zelf kunnen gebruiken waardoor mensen langer zelfstandig kunnen blijven. Daarin zit bijvoorbeeld een druppelbril, een bril met kleine gaatjes waar je een flesje oogdruppels in kunt doen. Zo kan iemand zelf druppelen zonder te wachten op de wijkverpleegkundige. In Delft had een jonge cliënt wondzorg nodig. Zij wilde dit zelf leren, omdat ze er makkelijk bij kon. Dus leerde het wijkteam haar hoe ze de wond moest verzorgen. De wijkverpleegkundige kwam daarna nog maar één keer per week langs om te controleren op infectieverschijnselen. Kortom: We komen niet meer automatisch voor een pilletje en een glaasje water."

Innovatieve hulpmiddelen

Amy van Dillen (wijkverpleegkundige en teamleider Argos Zorggroep) vertelt over het gebruik van innovatie in de zorg. "Dit draagt bij aan meer doen met minder mensen. Een voorbeeld is de 'Medido', die helpt met het op tijd innemen van de juiste medicijnen. Als dit niet gebeurt, krijgt ons team een signaal. Dat scheelt ons tot vier zorgmomenten per dag per cliënt, waardoor we tijd vrijmaken voor anderen."

SignBiblio

Meer doen met minder mensen

Lukkien: "Ons zorgthuisteam biedt zorg aan huis, en ons huishoudelijk ondersteuningsteam signaleert hoe het met wijkbewoners gaat waaraan wij niet direct zorg verlenen. Dit is een natuurlijke samenwerking die helpt patiënten zo lang mogelijk veilig thuis te laten wonen."

Hersbach is trots op een project dat afgelopen december in Oud Sluys (Maassluis) is gestart. "Maasdelta, Seniorenwelzijn en Argos Zorggroep hebben in december hun samenwerking in appartementencomplex Oud Sluys officieel gelanceerd. Het doel is dat bewoners zo lang mogelijk zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. Een geschikte woning vormt de basis van de samenwerking en wordt gecombineerd met welzijn, ontmoeting en zorg. Seniorenwelzijn zorgt voor ontmoeting en verbinding, organiseert en faciliteert activiteiten en bevordert vitaliteit en gezond ouder worden. De rol van de bewonerscommissie is daarbij van groot belang."

“Wijkverpleging is het leukste werk in de gezondheidszorg”

Ilona Lukkien

Volledige Pakket Thuis

Careyn heeft sinds kort het project Volledige Pakket Thuis (VPT). Hogervorst, kwaliteitsverpleegkundige bij Careyn, is medeverantwoordelijk voor dit project. "Het VPT-team levert langdurige zorg die we in het verpleeghuis leveren, maar dan thuis. Dit maakt het mogelijk dat mensen langer thuis kunnen wonen. Dit team regelt alle benodigde zorg en welzijn, geleverd door één zorgaanbieder, waardoor cliënten niet meer langs verschillende loketten hoeven. Om in aanmerking te komen voor het VPT, is net als voor een verpleeghuis een Wlz-indicatie nodig."

Aantrekkingskracht

Van Dillen beschouwt wijkverpleegkundigen als spil tussen cliënt, collega, huisarts en diverse organisaties. "Het vergt creativiteit en vakmanschap om bepaalde situaties op te lossen. Waar je in een ziekenhuis samenwerkt met collega's in een veilige omgeving, werk je als wijkverpleegkundige vaak alleen en steeds op een andere locatie. Dat kan spannend zijn." Lukkien ziet de wijkverpleging als het leukste werk in de gezondheidszorg. " Wij leveren zorg aan cliënten met hele diverse ziektebeelden. Een wondverzorger of -verpleegkundige in onze wijk doet dat alleen." Tot slot is Schokker positief over de toekomst. "Het imago van de wijkverpleging verbetert. Ik zie meer mannelijke verpleegkundigen in de teams, wat voor een leuke sfeer zorgt. Er is nog werk aan de winkel om het imago van de wijkverpleging te verbeteren, en het belang ervan wordt steeds meer erkend."