Archief
WOS/Jan Cammeraat

WOS/Jan Cammeraat

Wijkagent Geerlof Rohn: 'Doorpakken, maar wel met een luisterend oor '

Niet iedereen kent de wijkagent, en de wijkagent kent niet iedereen. Geerlof Rohn is wijkagent en werkt samen met Frank Cramer in Naaldwijk, waar 'regeren en uitgaan' hand in hand gaan.

"Toen ik tiener was, dacht ik zeker niet: 'Ik word politieagent.' Dat is een heel proces geweest. Ik ben na mijn middelbare school eerst in het bedrijfsleven gaan werken, waaronder als manager bij een grote partycateraar. Mijn affiniteit met de politie heeft mede te maken met het feit dat mijn vader agent was. Stiekem vond ik het wel interessant wat hij deed. In het jaar dat hij met pensioen ging, heb ik bij de politie gesolliciteerd. Daarmee voorkwam ik in ieder geval verhitte discussies met mijn vader. Het fanatieke heb ik ook wel van hem. De menselijke maat heb ik meer van mijn moeder. Een mooie combinatie voor een wijkagent: doorpakken, maar wel met een luisterend oor."

Het blauwe werk

De politie is volgens Geerlof vooral voor doeners. "In de tijd dat ik met mijn opleiding begon, betekende dat steeds vier maanden naar school en daarna vier maanden in de praktijk. Daarbij gaan ze er wel vanuit dat je een beetje levenservaring hebt. Ik begon in district Zuid-Holland Zuid. Een klein korps dat later door Rotterdam is ingelijfd. Inmiddels heb ik op verschillende plekken gewerkt, zoals bijvoorbeeld in Dordrecht, een kleine mooie stad. Maar ook op de Zuid-Hollandse eilanden, een buitengebied waar ik heb geleerd om zelfstandig te werken. Dat kan ook niet anders: twee politieauto's op 365 kilometer oppervlakte. Later ben ik gaan werken in Den Haag. Alles wat er in de maatschappij leeft kom je daar tegen. Dat betekent 'kort voor de kar staan' en duidelijk vertellen waar het op staat."

Wijkagent worden was voor mij een logische stap.

Geerlof Rohn

Voordat hij wijkagent zou worden, werkte hij eerst nog een poosje bij de informatieorganisatie van de politie. "Het doel van een informatieorganisatie is ervoor te zorgen dat de informatie die we als politie hebben efficiënt en effectief kan worden gebruikt. Ik kwam er vrij snel achter dat dit niets voor mij was. Dat is een andere tak van sport en ik miste het 'blauwe werk'. In de functie van wijkagent komen alle stukjes van de puzzel bij elkaar; het was voor mij daarom een logische stap om anderhalf jaar geleden wijkagent te worden."

Jezelf blijven

Ik denk dat iedere wijkagent zijn werk anders benadert. Je moet je ook niet anders voordoen dan je bent. Daar prikken de buurtbewoners zo doorheen. Zeker omdat ze een wijkagent normaal gesproken vaker zien dan een agent van de noodhulp. Ook al zie ik meer en meer samenwerking tussen ons. De een heeft de ander nodig. Ik krijg weleens van een collega in de noodhulp te horen: 'Ik was gisteren op dit of dat adres en ik had er geen goed gevoel bij. Misschien kan jij daar nog een keer langs.' Zonder deze - vaak jonge - collega's zou ik mijn werk niet kunnen doen. Ik werk als het nodig is ook in de noodhulp. Het is een kruisbestuiving."

Van de leuke dingen die ik zie, maak ik graag een story voor Instagram.

Geerlof Rohn

Het verschil maken

"Ik vind het mooi dat ik als wijkagent alle meldingen van Naaldwijk krijg. Zo hebben we een zaak gehad waarbij er heel veel burenoverlast was. Daar zijn we met de woningbouwvereniging lang mee bezig geweest. Laatst kwam ik een van de buren tegen. Hij vond het leuk dat ik hem nog herkende en ik vond het bemoedigend om te horen dat zijn overlastgevende buren op gemeenschappelijk aandringen waren vertrokken. Je zag de blijheid in zijn ogen. Ik ben oprecht blij voor die man dat het nu beter met hem gaat. Dan merk je dat je als wijkagent het verschil kan maken.

"Naaldwijk is best wel groot en druk", vervolgt Geerlof. "Ik kom eigenlijk altijd tijd tekort. Ik zou graag vaker in het centrum zijn. Ik probeer de tijd te compenseren met sociale media. Van de leuke dingen die ik zie, maak ik graag een story voor Instagram. Hoe meer je post, hoe meer interactie je met (jonge) mensen krijgt. Het is ook snel en de drempel is heel laag om een vraag te stellen. Daardoor bereik je mensen die je anders niet zou bereiken. Maar ik leg altijd wel uit dat het geen meldsysteem is. Bij nood moet je 112 bellen."

Gesnapt!

Geerlof surveilleerde een keer in het buitengebied. Daar zag hij een jongetje lopen dat bloemen bij zich had. "Hij schrok dat ik naar hem keek. Toen ik hem aansprak bleek dat hij die bloemen geplukt had in de tuin van een ander. Hij wilde de bloemen aan zijn moeder geven. Maar ja, dat is ook stelen, ook als je maar zo'n jong jochie bent. Ik heb toen samen met die jongen aangebeld bij het huis waar de tuin aan lag. Met schaamrood op zijn kaken bood hij zijn excuses aan en vroeg of hij de bloemen wel aan zijn moeder mocht geven. De man reageerde perfect en gaf aan dat omdat hij zo eerlijk was, hij de bloemen aan zijn moeder mocht geven. Dat is typisch een verhaal dat ik op Instagram kan zetten. Ik denk dat het voor anderen ook leuk is om een positief verhaal te lezen. Door mijn posts word ik ook eerder herkend op straat. Wij hebben ook best wel aardig wat volgers."

Centrum van de macht

Naaldwijk is voor veel Westlanders nog steeds het centrum van het uitgaansleven. "Dat uitgangsleven was vroeger beruchter dan nu. Naaldwijk heeft zeker nog een aanzuigende werking om vanuit andere kernen hiernaartoe te komen. Maar zo massaal als vroeger is het niet meer. Wat Naaldwijk onderscheidt van andere kernen is dat in Naaldwijk het bestuur van de gemeente zit. Daar ben ik mij als wijkagent ook wel van bewust. Net als dat Den Haag de regeringsstad van Nederland is, zo is Naaldwijk dat voor Westland. Hier worden ook wel eens protesten gehouden. Als er bijvoorbeeld iets met de burgemeester of wethouders gebeurt, hebben wij aparte protocollen waar we ons aan moeten houden. Ook al loopt het contact op teamchefniveau, ik ben een van de bronnen waar informatie vandaan kan komen. Dat is ook wel een van mijn krachten; de angel uit een probleem halen."

Spannend

Mensen vragen Geerlof vaak naar de spannende verhalen die hij als politieagent heeft meegemaakt. "Dan vraag ik: Wat vind je zelf spannend? Meestal gaat dat dan over schieten en boeven vangen. Maar dat is voor mij niet het spannendst. Het zijn andere zaken die mij meer aanspreken, zoals problemen van de jeugd of mensen die geen kans in de maatschappij krijgen. Dat zijn de verhalen waar ik het verschil kan maken.