Maassluis tijdens watersnoodramp: 'Eén dode te betreuren'

Ook Maassluis kreeg in 1953 te maken met de watersnoodramp. De stad had één dode te betreuren, maar door ervaring met eerdere stormvloeden bleef een deel van Maassluis gespaard.

Dat vertelt stadsgids Jaap Spijker tijdens een wandeling door het centrum van de stad. "Maassluis heeft al eeuwenlang te maken gehad met hoogwater. De stad kon zich daardoor wapenen met bijvoorbeeld vloedplanken", aldus Spijker. Toch kwam het water tot een flinke hoogte op sommige plekken en liepen er wel degelijk huizen onder. In een kelder kwam een aan het bed gebonden vrouw om het leven. Haar man hoorde de roep om hulp niet toen de kelder onder water liep, waardoor de vrouw verdronk.

Tekst gaat verder onder de video.

Vloedplanken

Na eerdere stormvloeden waren de Maassluizers al op het idee gekomen om zogenoemde vloedplanken in het leven te roepen. Deze werden voor deuren en op straten geplaatst om zodoende het stijgende water tegen te kunnen houden. Deze methode voorkwam dat achterliggende straten onder water liepen. De planken worden nu niet meer gebruikt, maar de restanten zijn nog te zien.

Keersluis

De vloedplanken zijn niet meer nodig, omdat Maassluis inmiddels een keersluis heeft. Deze wordt gesloten zodra er hoogwater is. Zo ook op het moment dat de stadsgids ons rondleidt door het centrum van de stad. "De keersluis beschermt ons nu tegen het hoge water aan de binnenkant van de stad. Aan de andere kant van de sluis kan de kade nog wel eens onderlopen", vertelt Spijker. Een jaar geleden gebeurde dat nog tijdens storm Corrie.