Tientallen demonstranten op viaduct over A4
Dagelijks staan tientallen demonstranten op een viaduct bij Den Hoorn met vlaggen te zwaaien.
Wie de laatste tijd weleens over de A4 vanuit of richting Rotterdam rijdt, kan ze bijna niet gemist hebben. Waarom staan ze daar? Mediapartner Omroep West ging op onderzoek uit.
Er staan een paar auto's geparkeerd in het gras bij het viaduct bij de Woudselaan. In de verte klinkt rockmuziek uit een grote speaker, maar wat vooral opvalt: al het getoeter. Auto's die voorbijrijden en lichtsignalen geven of vrachtwagens die complete melodieën uit hun misthoorns laten klinken. Aan de reling van het viaduct zijn aan beide zijden grote Nederlandse vlaggen opgehangen. Ze hangen op zijn kop. Tussen de vlaggen staat een groepje van zo'n dertig mensen, ongeveer evenveel vrouwen als mannen.
Wie zijn deze mensen?
Naar eigen zeggen staan ze er elke avond, behalve op zondag. En dat al zo'n drie weken. Waarom we hier staan, herhaalt Richard (50) uit Den Haag op vragende toon tussen de herrie door. "Nou, om twee redenen. Eén, om de boeren te steunen, die van hun land worden gejaagd. En twee, omdat we de leugens van de regering op alle mogelijke manieren zat zijn." En wat zijn dan volgens hem die leugens? "Stikstof, een nep-pandemie, te veel om op te noemen. Wij staan op tegen onrecht, vandaar dat we hier staan." Naast hem zwaait een man met een boerenzakdoek om zijn hoofd geknoopt geestdriftig met een grote vlag.
Ook aanwezig is Diana. "Ergens uit een van de Westlandse dorpen, ik ben vijftigplus. Maar hoe oud precies, dat zeg ik niet." Ze wappert met een grote boerenzakdoek. "Volgende keer moet je er ook wel eentje meenemen, hoor", zegt ze vriendelijk tegen de verslaggever. Waarom zij hier staat? "Nou, ook om wat hij net zei. En vanwege de verdwenen kinderen. Het pedofilienetwerk, maar ook de kinderen die verdwenen zijn na de toeslagenaffaire. Mensen denken momenteel meer aan de kinderen uit Oekraïne dan aan hun eigen kinderen. Dat is een schande.''
Het wordt hier steeds drukker ''We zijn de leugens zat", roept een man, terwijl hij aangereden komt in zijn scootmobiel. "We hopen dat iedereen zich aansluit", zegt Richard. "Ze zijn allemaal welkom hier op de brug." Hoe zijn ze hier zo terecht gekomen? "Nou, het is begonnen met één iemand. Maar nu wordt het steeds drukker", vertelt Richard. "Via groepen op Telegram en Facebook is het bericht verspreid dat we hier staan. Hoe lang we doorgaan? Pas als het onrecht ophoudt stoppen we ermee".
De man met de zakdoek om zijn hoofd wil niet op de foto. "Vanwege mijn buren, snap je wel." In het midden tussen Richard en Diana staat een vrouw die een stuk jonger is. Zij heeft meegeluisterd. We vragen het drietal of ze niet bang zijn voor wappies versleten te worden. Alle drie schudden ze meewarig hun hoofd. "Als mensen dat denken, dan is dat hun probleem", zegt Richard stellig. "Dat zijn wij zeker niet." De vrouw in het midden: "Ik ben hoger opgeleid, hoor. Ik wil niet gestigmatiseerd worden, maar ik het helemaal met hun eens."
Ondertussen krijgen de demonstranten de hele tijd bijval. Op de rustige weg die naar het viaduct leidt, komt een grote vrachtwagen aangereden. Hij toetert luid, er klinken langdurig claxons in allerlei toonhoogten. Ook op de weg onder het viaduct wordt druk getoeterd. Mensen steken hun duim op, al dan niet uit het raam. En ze zwaaien, vooral veel zwaaien. "Dat geeft mij echt een goed gevoel", zegt de jonge vrouw. Ze wil verder anoniem blijven. "Nee, geen naam. Niet waar ik vandaan kom en ook niet op de foto." Maar de aandacht van automobilisten vrachtwagenchauffeurs doet haar zichtbaar goed. "Het is echt alsof je een beroemdheid bent, niet normaal", lacht ze.
Morgen weer
Morgen is ze er weer, net als de andere demonstranten. "We staan er elke dag van 17.30 uur tot 21.00 uur 's avonds", zegt Hagenaar Richard. "Je mag nog wel even blijven staan hoor", zegt weer een andere vrouw tegen ons. "Dit is toch indrukwekkend om te zien, zo?". Ze maakt zich zorgen. "Ja, iedereen ziet toch wat er gebeurt? Dit moet stoppen. Je ziet toch ook wel dat het niet goed gaat met dit land." Als we weggaan, krijgen we van Richard nog keurig een hand. "Succes hè", zegt hij. Om vervolgens onverstoorbaar verder te zwaaien met zijn immense vlag. Ook hij zal er morgen weer zijn.
Voor een aantal van de theorieën die de demonstranten in dit artikel vertellen bestaat geen (wetenschappelijk) bewijs.