Acteercarrière van Sjoerd Pleijsier begon in Hoekse Schiettent
Sjoerd Pleijsier, bekend als Simon Stokvis van 'Toen Was Geluk Heel Gewoon' begon met acteren in voormalige discotheek De Schiettent in Hoek van Holland.
In zijn tienerjaren was Sjoerd Pleijsier hard op weg professioneel voetballer te worden. De acteur speelde in het hoogste jeugdelftal van vv Hoek van Holland. In de kampioenswedstrijd tegen ADO Den Haag kreeg Pleijsier de taak om sterspeler Martin Jol te dekken. Twintig minuten lang werd Pleijsier 'compleet zoek' gespeeld door Jol. "Toen wist ik dat ik nooit een voetballer zou worden. Ik keek mezelf aan in de spiegel van de kleedkamer en zei: 'Dan ga ik maar naar de toneelschool'."
Dat onthult Pleijsier in Sanders Gerse Gasten, een programma van mediapartner Rijnmond. "Ik kon heel aardig voetballen", vertelt hij op de plek waar de kantine van voetbalvereniging Hoek van Holland ooit stond. "Ik was een technische speler, maar ik was ook gemeen. Ik wilde dolgraag van het spelletje mijn beroep maken. Ik was helemaal gek voetbal. Er is in het leven niks mooiers dan voetballen. Toen ik in A1 zat, konden we kampioen worden. We hadden een fantastische trainer: Willem Verhoorn. We wonnen echt álles. Stonden bovenaan. Eén punt boven ADO Den Haag. Met nog één wedstrijd te gaan, tegen ADO.
We hadden gehoord dat ADO een groot talent had: ene Jol. Hij was nog B-junior. In de beslissende wedstrijd kreeg ik, als gemeenste speler van het elftal, de opdracht om Jol uit de wedstrijd te spelen. De trainer zei letterlijk: 'Sjoerd, mandekking! Je volgt die Jol overal. Als hij gaat pissen, dan ga je mee!'. Nou, dat heb ik geprobeerd. Maar ik denk dat Jol die wedstrijd niet eens heeft gemerkt dat ik mee deed. Ik heb echt geen bal aangeraakt. Al na twintig minuten riep de trainer: 'Kom er maar uit, Sjoerd! Wisselen!'. Ik liep het veld af en besefte dat ik nóóit een voetballer zou worden. Vele jaren later bleek die Jol dus de beroemde Martin Jol te zijn geworden. Die ene dag dat hij me alle kanten van het veld liet zien, eindigde mijn droom om voetballer te worden, maar begon een nieuwe droom: ik ging toneel in."
Eindejaarsmusical over wurgende robot
Toen Sjoerd acht jaar oud was, verhuisde het gezin Pleijsier naar Hoek van Holland. In discotheek De Schiettent veranderde zijn leven. "Het was 1970. Ik zat op de MAVO en had een eindejaarsmusical geschreven. Het stuk ging over een professor die een robot had uitgevonden die in alles op een mens leek. Die robot ging uiteindelijk zijn eigen gang en wurgde de professor. Het was een maatschappijkritisch stuk over de technologie die het langzaam overneemt van de mensheid. Na afloop kreeg ik zoveel complimentjes van het publiek dat ik dacht: 'Dat toneelspelen zou best wel eens iets voor mij kunnen zijn'. De mensen vonden het fantastisch. Ik had ook opeens heel veel sjans van de meisjes, haha. De rest is geschiedenis..."