Maassluise moeder kan gehandicapte zoon al zes weken niet knuffelen

Ze hebben elkaar al meer dan zes weken niet in de armen kunnen sluiten: Claudia Evers en haar gehandicapte zoon Richard. Claudia zit thuis in Maassluis, Richard verblijft in een gehandicaptenopvang in Monster.

De deuren van Het Westerhonk in Monster gingen halverwege maart dicht voor bezoek, om zo te voorkomen dat het coronavirus zich verder zou verspreiden. Sindsdien mocht Claudia niet meer langs. "We zijn nogal knuffelig met elkaar. Dat dat nu niet meer kan, is hard", legt ze uit tegenover mediapartner Rijnmond.

De huidige situatie waarin Nederland verkeert, krijgt haar 29-jarige zoon nauwelijks mee. Claudia omschrijft hem als een 'klein kind in een groot lijf'. Vanwege een niet-ontwikkelde linkerhersenhelft kan hij maar een paar woordjes zeggen, loopt hij niet goed en heeft hij het vermogen van een baby van zo'n negen maanden. "Hij functioneert op een heel laag niveau, 'gelukkig'. We hebben het idee dat hij de tijd niet erg in de gaten heeft."

Videobellen

Maar dat maakt het gemis niet minder. "We videobellen en dat vindt hij leuk. Hij ziet en hoort ons. We hebben het idee dat dat voor hem gelukkig genoeg is."

Ook de begeleiders van Het Westerhonk zien dat Richard er blij van wordt. "Na het eerste videocontact hebben we met een begeleider contact gehad of dit goed was voor hem. Als hij er verdrietig of opstandig van zou worden, dan zouden we dit niet meer doen. Maar hij was zelfs heel blij na het bellen, dus doen we dat twee keer per week."

En met dat knuffelen zit het gelukkig ook wel goed, weet Claudia. "De anderhalve metermaatregel geldt niet tussen cliënt en begeleider. Dus die knuffels krijgt hij nog wel van begeleiders. Dat is fijn om te weten."

In goede handen

Richard meenemen naar Maassluis, was en is geen optie. "Ik heb het op het begin wel gezegd tegen mijn man hoor, dat hij hier kon komen wonen. Maar dat is voor onszelf en hem niet te doen. Ik kan hier (in Maassluis, red.) nergens met hem heen. Hij heeft in Het Westerhonk veel meer dan hier thuis en hij is daar absoluut in goede handen."

Het Westerhonk was een van de eerste zorgcomplexen die volledig dicht ging voor bezoek. Hoewel het hartstikke moeilijk is om Richard niet te zien, vindt ze dat wel een goede beslissing. Vijf bewoners uit een andere woongroep zijn inmiddels besmet, weet Claudia. "Je moet je niet voorstellen dat het coronavirus daar verder gaat rondwaren. Houd het dan maar zo potdicht mogelijk. Maar vanuit mijn hart zeg ik: zodra ze open gaan, ben ik de eerste die op dat terrein staat."