Anderhalf jaar wachten op huurwoning: "Mijn dochter huilt omdat ze hier wil blijven"

Het is een heet hangijzer in de gemeente Westland: het tekort aan sociale huurwoningen. Voor veel alleenstaande moeders wordt de situatie onhoudbaar. Zo ook voor Paula van Gestel, die al anderhalf jaar op een woning wacht. "Mijn jongste dochter huilt regelmatig omdat ze zegt: ik wil hier blijven".

Paula verhuisde met haar man en twee kinderen van Brabant naar het Westland, maar een maand later ging de relatie uit. Samen met haar kinderen kwam Paula op straat te staan. Een urgentieverklaring kreeg ze niet.

"De urgentiecommissie zegt gewoon: dat is toch onze keuze niet. Door jouw keuze draaien wij op voor jouw probleem. Je moet maar terug waar je vandaan komt", vertelt de alleenstaande moeder tegen mediapartner Omroep West.

Terug naar Brabant

Ondertussen huurt Paula een woning via een particuliere verhuurder, maar ze weet niet hoe lang ze daar nog kan blijven. Als er geen oplossing komt, moet ze met haar dochters misschien wel terug naar Brabant.

"Wij zijn hier al gewend, mijn jongste dochter huilt regelmatig omdat ze niet weg wil hier. Ik heb hier mijn draai gevonden. Ik heb werk, vrijwilligerswerk, sportschool. Mijn kinderen ook". Paula wordt zichtbaar emotioneel: "Dat is heel erg... Dat doet me verdriet".

Lijsttrekkersdebat

Niet alleen Paula zit in deze situatie. Het tekort aan sociale huurwoningen in het Westland wordt een steeds groter probleem. Daarom was het één van de thema's die gisteravond aan bod kwam in het lijsttrekkersdebat op WOS Radio. Dat debat is hier terug te luisteren.