Oud-burgemeester wilde samengaan van Maassluis en Maasland

In 1614 splitste Maassluis zich af van Maasland, maar als het aan voormalig burgemeester Hans van Es had gelegen, zouden beide plaatsen begin jaren negentig weer één gemeente zijn geworden.

Dat wordt duidelijk uit het boek 'Vier burgemeesters - Verhalen uit de ambtsperiode van vier burgemeesters in Maassluis'. Daarin spreekt oud-wethouder David van der Houwen met de voormalig burgemeesters Hans van Es (1979-1993), Jannie Sterkenburg (1993-2003), Koos Karssen (2003-2015) en Edo Haan (2015-2023). Het boek is donderdagavond gepresenteerd tijdens een bijeenkomst van de Historische Vereniging Maassluis.

Van Es, de enige van het viertal die inmiddels is overleden, maakt zich tijdens zijn ambtsperiode onder andere sterk voor meer samenwerking tussen Maassluis en Maasland. "Ik heb me daar in het openbaar nooit over uitgelaten, maar achter de schermen heb ik daar wel aan gewerkt. Wat mij betreft zou weer samengaan tussen beide gemeenten een goede oplossing zijn geweest", zegt hij in het boek. Die fusie kwam er niet: "Dat lag met name in Maasland erg gevoelig." Auteur Van der Houwen schrijft vervolgens: 'Hoe gevoelig die relatie was, bleek op een avond toen er een grote brand uitbrak in een boerderij vlakbij de gemeentegrens, op Maaslands grondgebied. De spuitgasten van Maasland wilden niet dat de brandweer van Maassluis zich met het blussen ging bemoeien.'

Dijkpolder

De relatie tussen de twee plaatsen komt ook terug als Sterkenburg burgemeester is. Maassluis moet in die tijd uitbreiden en de stad heeft een specifieke locatie op het oog: de Dijkpolder. Probleem is echter dat die locatie Maaslands grondgebied is. Maassluis mikt op een grenswijziging en die lijkt er aanvankelijk ook te komen. Echter, in 1995 bemoeit de provincie zich met de kwestie. Die laat weten dat er geen ruimte is voor woningbouw in dit gebied, omdat dat slecht is voor het bedrijf Lely, dat daar al is gevestigd. Sterkenburg daarover: "Wij gingen uit van het behoud van Lely, want er werkten en werken nog steeds veel Maassluizers bij het bedrijf. Maar we hadden minimaal tweeduizend woningen extra nodig. (...) Ik ben samen met de gemeentesecretaris naar Lely gegaan en in een aantal gesprekken hebben we duidelijk gemaakt dat we voluit wilden meewerken om de belangen van het bedrijf veilig te stellen en dat we ons wilden inzetten voor een voor alle partijen lucratieve invulling van de Dijkpolder als die bij Maassluis getrokken was."

Tijdens een commissievergadering komen de VVD en het CDA met een oplossing: Maasland inlijven bij Maassluis. Dat is tegen het zere been van de Maaslandse burgemeester Mary Kokxhoorn. 'Haar Maassluise collega hield zich wijselijk op de vlakte', blikt de auteur terug. Bij de vorming van de gemeenten Westland en Midden-Delfland in 2004 komt de grenswijziging er overigens alsnog; de Dijkpolder komt te liggen op Maassluis' grondgebied.

Mogelijk vertrek Lely

De bouw van de nieuwe woonwijk in de Dijkpolder blijft de gemoederen bezighouden en ook Sterkenburgs opvolger Koos Karssen krijgt ermee te maken. 'Burgemeester Jannie Sterkenburg had al geprobeerd Lely gerust te stellen over de mogelijke effecten van de overgang van de polder naar Maassluis. Haar opvolger Karssen ging er kort na zijn aantreden op de koffie', zo is in het boek te lezen. Lely maakt aanvankelijk duidelijk op zoek te zijn naar een nieuwe locatie buiten Maassluis. "Ik hoorde ook op allerlei bijeenkomsten verhalen van burgemeesters van andere steden over het feit dat zij in gesprek waren over een mogelijke vestiging van Lely", aldus Karssen, die nogmaals in gesprek gaat met de directie.

"Ik kreeg toen te horen dat ze eigenlijk wel in Maassluis wilden blijven, maar dat er dan wel binnen zes maanden een plan op tafel moest liggen dat ook voor hen aanvaardbaar was. Dat was hard werken, maar met behulp van externe ondersteuning is het ons gelukt", zegt Karssen. Lely gaat zich uiteindelijk zelf bemoeien met de bouw van de nieuwe woonwijk en richt daartoe de projectontwikkelingsorganisatie Wilgenrijk op.

None