Martijn van IJzendoorn is wereldrecordhouder: 'Idee dat er nog meer in zit'

Dammer Martijn van IJzendoorn is sinds zaterdag de nieuwe wereldrecordhouder kloksimultaan. De Wateringer (26) behaalde tegen vijftig tegenstanders een score van 88 procent. "Vrienden stonden met verbazing te kijken."

Van IJzendoorn nam het wereldrecord over van de Rus Alexander Georgiev, die het in 2015 opnam tegen 45 tegenstanders. "Dit is eigenlijk best wel bijzonder", zegt de Westlander in gesprek met WOS Sport. "Al heb ik het idee dat er nog meer in zit. Ik denk dat ik er minimaal tien bij kan. Dan gaat het nog sneller. Zestig tegenstanders minimaal, maar 65 of 70 zou ook wel kunnen."

Geen vrienden

Van IJzendoorn nam het niet op tegen 'zomaar' vijftig tegenstanders. "Het moest aan een bepaald niveau voldoen. En dat was een vrij hoog niveau. Ik mag ook niet vrienden van me neerzetten, dat is niet toegestaan. Dan kun je het record makkelijk halen."

Ondanks die tegenstand, ging het goed. Van IJzendoorn won 38 partijen, speelde er 12 remise en verloor er geen enkele. "Het ging uitstekend. Ik was er zelf ook verbaasd door."

Ik bood remise aan, omdat ik bijna geen tijd meer had. Hij nam het niet aan.

Martijn van IJzendoorn

De dammer stond onder een flinke tijdsdruk. Zowel Van IJzendoorn als zijn tegenstanders hadden in totaal twee uur bedenktijd. "Bij elk bord speel je gemiddeld vijftig zetten, maal vijftig borden is 2.500 zetten. Als je daar twee uur bedenktijd voor hebt, moet je per zet ongeveer twee à drie seconden doen", weet Naaldwijker Ad van der Voort, zaterdag een van zijn tegenstanders.

Tekst gaat verder onder de foto.

Diepe concentratie bij Martijn van IJzendoorn in zijn partij met Gijs voor de Poorte, die als laatste na bijna 5,5 uur een zwaarbevochten punt binnensleepte. PR

Remise aanbieden

Van IJzendoorn vervolgt: "Ze mogen zetten wanneer ze willen. Ik had ook - dat gebeurt bij elke simultaan - dat ik dan zet, vervolgens drie, vier borden verder ben en mijn tegenstander dan een zet heeft gedaan. Daardoor heeft hij twee, drie minuten tijdwinst per zet. Dat gaat dan vrij snel. Op een gegeven moment heb je dat door en moet je dat bord extra in de gaten houden."

"Bij één partij stond ik compleet gewonnen, maar ik had bijna geen tijd meer. Dus ik bood remise aan, maar hij nam het niet aan omdat ik weinig tijd had. Toen dacht ik: deze partij ga ik echt niet verliezen, dus heb ik hem de hele tijd in de gaten gehouden. En uiteindelijk heb ik die ook gewoon gewonnen." Aanvankelijk ging Van IJzendoorn dan ook - tegen de klok in - elk bord af. Maar toen hij zag welke tegenstanders het slim speelden, ging hij die borden toch wat meer in de gaten houden.

Je moet het vermogen hebben om binnen twee seconden de beste zet te vinden.

Martijn van IJzendoorn

Tegenstanders die hij overigens niet echt zag. "Ik zie niet tegen wie ik speel. Natuurlijk zitten ze tegenover me, maar ik kijk alleen maar naar het bord. Pas een beetje tegen het einde, als je meer tijd hebt, zie ik pas tegen wie ik zit. Ik raak tijdens de simultaan in een soort trance. Ik bekijk alleen maar de stelling op het bord en na twee seconden doe ik een zet en ga ik verder."

Snel beoordelen

Een fotografisch geheugen heeft Van IJzendoorn niet. "Je moet het vermogen hebben om elke keer weer binnen twee seconden de stand te beoordelen en dan de beste zet te vinden. Dat is denk ik het lastigste."

En daar zit dan af en toe wel eens een slechte zet tussen. "Ik heb wel twee momenten gehad, dat ik dacht: dat is niet zo'n beste zet. Dat heb je dan meteen een seconde later door. Maar het is gewoon snel schakelen. Ik ga verder en dan zie ik wel wat eruit komt. Niemand heeft iets kunnen afstraffen."

Beluister het hele gesprek met Martijn van IJzendoorn:

'Blamage'

Naaldwijker Ad van der Voort was dus een van de tegenstanders. Hij kon het Van IJzendoorn niet echt lastig maken. "Het liep op een slechte manier voor me af", vertelt hij. "De manier waarop was een blamage voor mezelf. Iemand die bekend is met dammen, zal dat beamen."

Wat ging er mis? "Hij kon op een vrij simpele manier doorbreken naar 'dam' en het lukte mij niet om die af te pakken, dus toen heb ik de partij maar opgegeven met het vooruitzicht van nog lang zitten spelen en er daarna van het bord afgaan."

Ad van der Voort vertelt meer wat het record inhoudt: