'Ik ken vluchtelingen die hier al jaren wonen, maar die kennen hun buren amper'

Yasser Al Batol vocht aan het front in Jemen. Als chief joint operations moest hij de aanval van Al Qaeda op een belangrijke havenstad afslaan. Nu woont hij in het Carlton Hotel in Naaldwijk.

"Toen Al Qaeda Jemen aanviel, studeerde ik in Engeland", begint Yasser Al Batol zijn verhaal. "Ik ben toen teruggekomen om mijn land te verdedigen en werd kolonel in het leger. Vanuit het noorden veroverden de rebellen onze hoofdstad en konden wij geen weerstand meer bieden. Mijn gezin woonde in de hoofdstad en was daar niet veilig. We hadden geen militaire bescherming, geen eten en besloten om Jemen te ontvluchten."

Vluchten naar Oman

In een vorige baan heeft Al Batol bij de Verenigde Naties gewerkt en veel internationale vrienden gekregen. "Met hulp van vrienden kon ik met mijn vrouw en vier kinderen ontsnappen naar Oman. Ik ging er vanuit dat de oorlog in Jemen niet lang zou duren. Gelukkig had ik wat geld gespaard waar we een poosje op konden teren. Toen ik besefte dat de oorlog eindeloos zou duren, ben ik illegaal in Oman gaan werken. Ik kocht een klein busje en kreeg via vrienden een contract om leerlingen naar privéscholen te vervoeren. Mijn echtgenote is onderwijzeres en gaf in Oman illegaal les aan studenten bij een privéschool."

Het was een kwestie van tijd voordat zij officieel een uitleveringsverzoek zouden doen.

Yasser Al Batol

Asielzoeker in Drenthe

In 2021 kreeg Al Batol te horen dat de machthebbers in Jemen hem zochten. "Zij wisten dat ik inwoner van Oman was. Het was een kwestie van tijd voordat zij officieel een uitleveringsverzoek zouden doen. We hebben toen besloten om naar Europa te vluchten. In 2022 ben ik met mijn dochter naar Nederland gekomen om asiel aan te vragen en is de asielprocedure opgestart. Ik ben tien maanden in AZC Drenthe geweest. Na een tweede gesprek is de asielaanvraag goedgekeurd en zijn mijn dochter en ik begin maart verhuisd naar Westland. Mijn zoon woont in Duitsland, mijn vrouw en twee kinderen wonen nog in Oman. We wachten nu op een huis en de mogelijkheid voor een familiereünie. Een gezinshereniging duurt vaak zo'n zes maanden. Maar ik ken mensen die een uitzonderingspositie hebben en dan kan het in de drie maanden. Voorwaarde is wel dat we een huis hebben, anders kan de familie wel komen, maar leven we niet in één huis."

Nederlands leren via apps

Toen Al Batol wist dat hij mogelijk naar Nederland zou gaan, heeft hij zijn focus gezet op de Nederlandse taal. "Ik ben zelf begonnen met Nederlands leren via apps en YouTube. Ik spreek door mijn werk vier verschillende talen. Daardoor heb ik ook een voordeel om Nederlands te leren. In Drenthe heb ik in het AZC les gehad. In drie lessen ging ik van niveau 3 naar niveau 6. Ik zou in Westland ook graag naar school gaan, maar dat is niet mogelijk. Sinds ik hier ben gearriveerd is het alleen slapen, eten en wat wandelen en fietsen."

Westlanders verwelkomen je met open armen, maar houden wel een slag om de arm.

Yasser Al Batol

Gesloten gemeenschap

Al Batol heeft over de hele wereld gereisd en meer dan dertig landen bezocht. Hij had in Engeland vrienden en andere relaties. "Westlanders verwelkomen je met open armen, maar houden wel een slag om de arm. Ze lachen naar je op straat en willen ook best helpen. Maar verder gaat het niet. Ik ken de ware reden daarvan niet. Misschien omdat sommige vluchtelingen zich ongepast gedragen en een slechte indruk achterlaten. Ik ken vluchtelingen die hier al jaren wonen, maar die kennen hun buren amper. Ze kennen hun gezicht, ze zwaaien naar elkaar in de ochtend en in de avond. Maar verder komt het niet. Ik zou graag iedereen leren kennen en hen kennis laten maken met mijn familie en wat onze cultuur inhoudt. Gewoon kennismaken met onze cultuur in de praktijk en niet uit een boekje. Op het gebied van interactie is er nog veel te doen."

Ik zou in Westland ook graag naar school gaan.

Yasser Al Batol

Mag ik aub werken?

De vluchtelingen die wonen in het Carlton Hotel in Naaldwijk hebben geen belemmeringen om te werken en tijd zat. "Het is zaak dat we veel meer te doen krijgen. We mogen geen betaald werk doen, maar ik heb gevraagd of ik vrijwilligerswerk mag doen, daar wacht ik nu op. In Drenthe werkte ik als vrijwilliger bij de GGD in een noodziekenhuis. Ik ving daar als host de patiënten op. Dan voel je dat je er toedoet. Ook wil ik nog graag studeren. Aan de Kingston University in Londen heb ik mijn MBA Technische Wetenschap gehaald. Ik wil nu graag mijn PHD International Relations gaan halen. Daar heb ik nu alle tijd voor. Maar als ik mag werken, doe ik de studie daarnaast. Daar heb ik energie genoeg voor."