Schaapherder Lex schreef boek over ontmoetingen in de polder

Lex Thoen is sinds 2010 herder in het Midden-Delflandgebied. Dagelijks spreekt hij vele mensen en sommigen daarvan hebben een bijzonder verhaal. Die verhalen heeft hij nu gebundeld in een boek: 'De herder en de hond'.

Thoen is bij velen in de regio bekend uit de sportieve wereld; zo was hij een drijvende kracht achter de Wollebrandcross. Zijn 'carrièreswitch' naar schaapherder begon eigenlijk vijftien jaar geleden, toen zijn vrouw ernstig ziek werd. "Na een half jaar ging het al een stuk beter en gingen we naar de toekomst kijken. Toen hebben we besloten om een puppy in huis te nemen, een Border Collie", vertelt hij in de WOS-talkshow Aan Tafel.

"Zo'n hond vindt het wel leuk om op het strand met een balletje te spelen, maar een Border Collie vindt eigenlijk alleen schapen écht leuk", legt Thoen uit. Van het een kwam het ander. "Dan ga je kijken bij een herder met vijf, zes schapen. Maar op een gegeven moment is de hond dat ook wel zat en zoekt hij naar het grotere werk. Dan kun je naar Drenthe toe, of de Veluwe. Maar in Midden-Delfland loopt ook een kudde met ruim 300 schapen. Dat is een heel verhaal geworden, maar uiteindelijk mocht ik daar zonder opleiding en kennis als Westlandse jongen toch de polder in."

Ontmoetingen

Thoen geniet van de rust in Midden-Delfland, maar vooral ook van de ontmoetingen die hij heeft met mensen. "Dat zijn geen korte ontmoetingen van vijf of tien minuten, soms heb je ook hele gesprekken met mensen."

In eerste instantie vertelde hij de verhalen die hij hoort alleen op verjaardagen. Later werd er vanuit de agrarische vereniging Vockestaert gevraagd of Thoen een blog wilde bijhouden. Dat wilde hij wel, zolang hij de technische dingen die daar bij komen kijken niet hoefde te regelen. Dat leidde tot een wekelijkse blog. "Later is dat ook een column geworden in de Midden-Delflandkrant. Nu zijn de verhalen gebundeld in een boek."

Mishandeld

Een bijzondere ontmoeting maakte hij een aantal jaar geleden mee. "Die man zat voor zich uit te kijken, met z'n handen op een hek. Als je daar langsloopt, zeg je - op z'n Westlands - 'Môh' en loop je verder. Maar iets in mij zei dat ik de kudde even moest laten grazen en de honden hun werk laten doen. Dus ik zei 'Goedemorgen' en de man knikte."

"Toen vroeg ik of hij vandaag niet aan het werk was. En toen kwam er, misschien ook omdat je als herder rust uitstraalt, een partij droefenis naar boven. Die man, een jaar of 55-60, was als kind mishandeld door zijn ouders en heeft daar nooit over kunnen praten. Zijn vrouw en kinderen wisten het niet. Ik was de eerste tegen wie hij het zei."

Thoen weet zelf ook dat hij geen psycholoog is, maar heeft wel een boodschap. "We hebben in dit jachtige bestaan soms te weinig tijd om naar elkaar te luisteren."

Het hele gesprek met Lex Thoen is vanaf vrijdagavond 18.00 uur te zien op WOS TV in de talkshow Aan Tafel. De uitzending is daarna ook te bekijken via Uitzending Gemist op WOS.nl.