Kamela helpt meisjes en vrouwen uit Afghanistan

Acht jaar geleden vluchtte Kamela Sarwar weg uit Afghanistan. Nu helpt ze andere vrouwen die naar Nederland zijn gekomen.

Ze heeft nu een nieuw leven opgebouwd in Monster, met haar familie. Maar integreren is lastig, merkte ze. Ook tijdens haar werk bij Vluchtelingenwerk in Naaldwijk. "Ik merkte dat Afghaanse meisjes en vrouwen vaak gezinsproblemen hebben en moeite hebben met de Nederlandse taal. Bijvoorbeeld bij brieven en naar de dokter gaan", vertelt ze. Daarom besloot ze ongeveer een jaar geleden een vereniging op te zetten: Stem van de Afghaanse Vrouwen (SAV).

"In Afghanistan had ik ook een vereniging voor vrouwen. Ik was daar verloskundige en had een eigen praktijk. Toen de Taliban daar twintig jaar geleden was, gaf ik cursussen aan meisjes van 18 in wiskunde, natuurkunde, Engels en Farsi (Perzisch, red.)." Maar Afghanistan was geen goed land voor vrouwen zoals Kamela. "Mijn huis is gebombardeerd en ik heb verwondingen aan mijn schouder overgehouden van de bom." Dus kwam Sarwar naar Nederland.

De vereniging heeft nu ongeveer vijftig leden. Eerst alleen uit Westland, maar de leden komen van steeds verder. "We hebben verschillende activiteiten. Eén keer per jaar hebben we conferenties en vergaderingen, bijvoorbeeld over geweld tegen vrouwen. Ook zitten we met z'n allen in een whatsappgroep om te leren over teamwork." Integratie en capaciteiten benutten vindt de Afghaanse het belangrijkste. "Ik heb ook geholpen met inburgering en advies gegeven over opleidingen voor meisjes." Natuurlijk is er ook ruimte voor sociale activiteiten, zoals vieringen van oud en nieuw en het Suikerfeest. "Met pannenkoeken of gebak", lacht ze.

Afghanistan nu

Hoewel er nu in Nederland goede hulp is voor Afghaanse vrouwen vanuit de SAV, is die er in Sarwars moederland zeker nog niet. "Het is een lastige situatie daar", vertelt ze. Zo zit ook haar zus in een onveilige positie. Die deed in het land veel voor vrouwenrechten. Nu de Taliban het land weer heeft overgenomen, is daar niet veel meer van over, ziet Kamela. "Nu zijn scholen voor vrouwen gesloten, en ze mogen niet meer naar buiten om bijvoorbeeld te werken."

De Afghaanse ziet de situatie met lede ogen aan. Ze hoopt dat overheden en instanties snel hulp gaan bieden aan vrouwen in plaats van de problemen alleen maar te erkennen. "Meisjes en vrouwen zijn bang voor de Taliban. Het is echt een slechte situatie. "Meisjes moeten voor hun achttiende bijvoorbeeld getrouwd zijn, anders moeten ze trouwen met iemand van de Taliban. Er zijn geen goede mensenrechten daar. Alle landen zien het en begrijpen het, maar niemand kan hulp bieden."