Streekhistorie: Monsterse winkeliers op de weegschaal

De Monsterse winkeliers organiseerden in 1953 een ludieke actie. Een van de organisatoren van de actie was de heer A. (Bram) Troost, eigenaar van de manufacturenwinkel in de Herenstraat. Het publiek moest raden wat het gezamenlijke gewicht van de deelnemende winkeliers was. Gedurende twee weken ontvingen de klanten voor elke halve gulden aan aankopen een fotootje van een van de deelnemers of hun personeel. Op aparte formulieren voor de deelnemende heren en de dames kon men zestig foto's plakken, één foto voor elke winkelier die aan de actie meedeed. Wanneer het formulier vol was, moest men raden hoeveel de gefotografeerde heren en dames gezamenlijk wogen.

Na een aarzelende start ontstond er een ware fotorage. Wie van sommige foto's 'dubbele' had mocht natuurlijk ruilen. Buren, schoolkinderen, familieleden, alles ruilde. Op de hoeken van de straten, in de winkels en bij de kapper werd ook druk geruild. Nagenoeg elk Monsters gezin deed mee en menige familie was in de avonduren gezellig bezig om de gespaarde foto's op de formulieren te krijgen. Ook de kinderen deden enthousiast mee met het verzamelen en opplakken van de foto's. Het zal niemand verbazen dat de winkeliers gedurende de weken van de actie bepaald niet over de omzet te klagen hadden. En er gingen heel wat foto's over de toonbank. Als de formulieren vol waren, werden ze met de opgeplakte portretjes in de winkels in grote stembussen gedeponeerd. Op de avond van de inlevering van de formulieren kwamen de winkeliers handen tekort om alle inzendingen te tellen en te sorteren.

Wie van sommige foto's 'dubbele' had probeerde ze natuurlijk te ruilen.



Bram Troost, een van de organisatoren van de actie, in zijn fourniturenwinkel in de Herenstraat.

De kinderen deden enthousiast mee met het opplakken van de foto's.

Het sorteren en tellen van de ingezonden formulieren door de winkeliers.

Op een heldere zaterdagavond werd de weegactie afgesloten op het Kerkplein. Daar stond een grote platte kar met een levensgrote weegschaal. Daarop moesten eerst de heren een voor een plaatsnemen, waarna hun gewicht werd omgeroepen ten overstaan van een afgeladen Kerkplein. Er werd geen onsje over het hoofd gezien. Na het omroepen van het gewicht van het 'slachtoffer' zal het commentaar in veel gevallen niet van de lucht geweest zijn. Op een schoolbord werd vervolgens met een krijtje het gewicht opgeschreven. Het resultaat werd na elke weging opgeteld bij het totaalgewicht van degenen die eerder gewogen waren. Naarmate dit proces vorderde, steeg uiteraard de spanning en sloeg men aan het rekenen en speculeren. Wie moest er nog aan de beurt komen om gewogen te worden, wat zou het totaal gewicht van alle mannelijke winkeliers kunnen worden en kwam die schatting een beetje in de buurt bij wat men zelf had ingevuld? Helaas zijn de uitkomsten niet bewaard gebleven en is ook niet bekend wie won. Alleen van de eerder genoemde winkelier Troost is overgeleverd dat hij goed was voor 106 kilo schoon aan de haak.

Een onbekende winkelier gaat op de schaal.

Het Kerkplein in Monster waar destijds de weging plaatsvond.

Een afgeladen Kerkplein kijkt in spanning toe.

Dhr. Fischer van Fischers Bazar in de Choorstraat kijkt met vertrouwen naar de wijzer van de weegschaal.

De dames kwamen een week later aan de beurt, maar zij werden niet in het openbaar gewogen, want dat vond men wat ongepast.

Het bord waarop de uitkomsten met krijt werden opgetekend.

Van de actie is destijds een fotoserie geplaatst in een tijdschrift. Onbekend is welk tijdschrift het geweest is.

Auteur: Leo van den Ende van de Historische Vereniging Monster - Ter Heijde