Gedicht van de week #22
Het is niet meer te stoppen De groene golf verschijnt
De knoppen breken open
De grijze brij verdwijnt
De lente baant zich een weg
Door sombere gedachten
En fleurt de boel flink op
Ik kan bijna niet meer wachten
Om naar het strand te gaan
Maar daar moet ik even slikken
Want het uitzicht vanaf de pier
Geeft toch gefronste blikken
Houten skeletten steken omhoog
En belemmeren het uitzicht
Vakantiehuizen in het zand
Voor de economische groei gezwicht
De terrassen breiden uit
Als tentakels richting zee
Alles wordt weer volgebouwd
Met de vooruitgang mee
Het Hoekse nieuws dat kabbelt voort
Geen nieuws van de botten polder
De Hoekse lijn is nog niet klaar
Geen sensatie of fraaie kolder
Wel is er iemand 100 jaar
En dat met al die fijnstof in de lucht
Een 65 jarig huwelijk wordt gevierd
En ik kijk weer naar al die strandhuisjes met een zucht
De jacht op illegalen
Gaat dag en nacht wel door
Zelfs met een helikopter
Wie lopen daar over het spoor
Mensen met een ideaal
Mensen met een droom
Voor een betere toekomst
Het moet dus nu gewoon
Nog even terug naar het strand
Want men is driftig op zoek
Naar nieuwe strandwachten, man of vrouw
Zin? Dan sta je als baywatch te boek
Tot slot verplicht HVC10
Haar leden tot vrijwilligerswerk
Het eerste elftal draait als een trein
En samen staan we sterk
Binnenkort, gaat het Hoekse badje weer open
Dat is mooi, het bestaat dus nog
En geeft plezier aan velen
Na al die dreigende sluiting sores toch
Het zonnetje schijnt steeds meer
De bollen scheuren uit de grond
De violen staan te pronken
Het nieuwe seizoen is wat er aan komt
Auteur: Marien van den Berg