Archief
Archief WOS

Archief WOS

Duivenvereniging 'Samen Sterk' opgeheven

In verband met de toekomst van de locatie Eendenburcht in Wateringen is duivenvereniging 'Samen Sterk' niet meer in beeld: deze club is bij de jaarwisseling opgeheven.

Dat bevestigt voorzitter Jan de Raaf sr. "Ik heb gisteren het pand schoon opgeleverd en de sleutels ingeleverd", zegt hij. De in 1965 opgerichte vereniging heeft gedurende vijftig jaar gebruik gemaakt van het complex aan de Harry Hoekstraat dat eertijds de clubaccommodatie van voetbalvereniging Velo vormde.

Begin 2018 diende zich een gedwongen vertrek aan, omdat de gemeente er tijdelijke schoollokalen wilde vestigen. Die dreiging verviel plotseling, omdat er vleermuizen in het gebouw zaten. In verband met onderzoek daarnaar kon de duivenclub er zeker nog een jaar blijven zitten. Er liepen toen overigens ook al enkele jaren gesprekken van de gemeente met moskeevereniging ICCW, die inmiddels de enige gegadigde voor de locatie zou zijn.

De voortdurende onzekerheid over de huisvesting speelde Samen Sterk doorlopend parten. "Wij konden onder de steeds dreigende gedwongen beƫindiging van de huur de leden niet vasthouden, een aantal leden is hierdoor in de loop van de laatste jaren naar een andere vereniging vertrokken", aldus De Raaf.

Van 41 naar 22

Acht jaar geleden had 'Samen Sterk' nog 41 leden, afgelopen jaar nog maar 22, met daarbij de kanttekening dat er ook enkele leden zijn overleden. Van die resterende 22 leden zijn er nu 12 overgestapt naar verenigingen in de buurt of daarmee nog bezig. "De andere 10 zijn, spijtig genoeg, gestopt", zegt De Raaf.

In de afgelopen jaren heeft hij zelf zeker 24 locaties bezocht of gevraagd of er een mogelijkheid was om zijn vereniging te huisvesten, echter zonder succes. "De enige mogelijkheid was om bij Velo naast de jeu de boules een relatief klein gebouw neer te zetten, hiervoor is door de gemeente een quickscan uitgevoerd. Ik mocht geen contact zoeken met Velo, dit zou door de gemeente zelf worden gedaan, echter ook hier niets meer van gehoord."

De Raaf besluit met: "Het is natuurlijk uitermate triest dat er geen postduivenvereniging meer is in Wateringen, helaas het zij zo. Toch ben ik trots dat ik van deze vereniging 35 jaar voorzitter heb mogen zijn."