Paardensport vraagt provincie om verdubbeling van ruiterpaden

Bijna 700 kilometer nieuw ruiterpad in Zuid-Holland. Dat willen de ruiterverenigingen en maneges in de provincie. Vorig jaar vroeg de provincie aan betrokkenen of zij wilden meedenken over nieuwe recreatieroutes voor paardenliefhebbers, en zo is er nu een netwerk getekend van 700 "gewenste" ruiterkilometers.

Het gaat om ruiterpaden en -sporen, die vrij smal zijn, en paden voor bespannen paarden, dus met een menwagen of een zogeheten sulky erachter. Deze paden zijn breder. Alle suggesties zijn terug te vinden in het provinciale ruiterpadenplan, waar op 20 februari over vergaderd wordt.

De lengte van de paden verschilt per gemeente. Zo is er volgens het plan maar zes kilometer nieuw pad nodig in Maassluis en bijna dertig kilometer in Midden-Delfland. Westland spant de kroon: daar zou 65 kilometer ruiterpad bij moeten komen.

Routenetwerk

Zuid-Holland heeft 80.000 ruiters, maar slechts 650 kilometer ruiterpad, en die paden zijn vaak niet met elkaar verbonden. Eén van de voorgestelde nieuwe routes loopt langs de Vliet bij Schipluiden. Daar ligt nu een fietspad. Het doel is een routenetwerk te creëeren zodat er lange tochten gemaakt kunnen worden.

"Je zou in de berm een ruiterspoor kunnen aanleggen," zegt Susanne Sleenhoff van de Stichting men- en ruiterpaarden Midden-Delfland. "Dat hoeft niet veel ruimte te kosten, tachtig centimeter tot een meter breed is genoeg." Voor een menpad is meer breedte nodig, dat is bedoeld voor paarden met een menwagen of sulky erachter.

De aparte paden zijn vooral bedoeld om paardrijden veiliger te maken. "Zodra je met een paard de weg op gaat ben je een bestuurder in de zin van de wegenverkeerswet, hetzelfde dus als een automobilist," zo vertelt Sleenhoff. "Dat betekent dat we niet op een fiets- of voetpad mogen. Dan moet je langs de berm, of in de berm, terwijl er auto's langs razen. Een paard is toch een levend dier dat daarop kan reageren."

Scherpe steentjes

De gemeente Midden-Delfland heeft al wel ruiterpaden, maar die zijn niet helemaal goed, vertelt manegehouder Ineke Moerman. "De steentjes zijn eigenlijk net te scherp. Ik heb een paard met hoefijzers, dus dat heeft er niet zo'n last van, maar bij een paard zonder ijzers doet het pijn aan de hoeven, en dan gaat het dier toch weer op het fietspad lopen."

Dat is niet de bedoeling, want fietsers beklagen zich over de paardenpoep die op de fietspaden ligt. "Terecht," zegt Susanne Sleenhoff, "maar daarom is het ook belangrijk om fietsers en paarden te scheiden." Voor onderhoud aan bestaande ruiterpaden heeft de provincie vorig jaar al drie miljoen euro uitgetrokken.

Voor de nieuwe ruiterpaden er zijn zal er nog wat tijd verstrijken. Als alle 700 kilometer "gewenste" paden er moeten komen gaat dat ruim 31 miljoen euro kosten, zo heeft de provincie becijferd. Pas na de provinciale statenverkiezingen van 20 maart zal een nieuwe College van Gedeputeerde Staten daar een beslissing over nemen.

Strandregels gelijk trekken

En dan nog kunnen er praktische bezwaren zijn, zo constateert de provincie zelf al: grondeigenaren kunnen een ruiterpad over hun grondgebied weigeren, of er kan te weinig ruimte zijn voor een pad.

Het nieuwe provinciebestuur wordt ook geadviseerd een besluit te nemen over de regels voor paardrijden op het strand. Nu worden die regels op gemeentelijk niveau vastgesteld, waardoor er in Hoek van Holland andere regels gelden dan in 's-Gravenzande. Paardensporters zien graag dat de regels op elk strand hetzelfde zijn. Op 20 februari praat de provincie over de ruiterpaden.