"We moeten af van 30 procent sociale huurwoningen in Westland"
De gemeente Westland moet af van de regel dat 30 procent van de nieuw te bouwen huizen uit sociale huurwoningen moet bestaan. Er moet meer prioriteit worden gegeven aan het bouwen van woningen voor het middensegment, zowel huur- als kooopwoningen.
Dat schrijven wethouder Frank Rijneveen (wonen) en André van den Berg, ex-directeur van corporatie Wonen Wateringen, op de website van GemeenteBelang Westland, waarvoor beiden kandidaat-raadslid zijn. Ze stellen dat politiek Westland het wel eens is dat er meer woningen voor starters en ouderen moeten komen en dat het middensegment in de bouwplannen ontbreekt, maar dat de eensgezindheid ontbreekt over de manier waarop dat moet worden aangepakt.
Onder druk van Europa heeft de rijksoverheid opgelegd dat sociale huurwoningen zijn voorbehouden aan mensen met een jaarinkomen tot 38.798 euro. "Met die strenge grenzen is de toegang tot de sociale woningmarkt voor veel inwoners afgesloten", schrijven Rijneveen en Van den Berg. Bovendien blijkt uit onderzoek van het ministerie van Volkshuisvesting dat het aantal sociale huurwoningen in Westland voldoende is om mensen die daarvoor in aanmerking komen onderdak te bieden. Dan is volgens de auteurs de conclusie verdedigbaar dat de norm van 30 procent sociale huurwoningen tegen het licht moet worden gehouden.
Westlanders met een middeninkomen hebben behoefte aan een betaalbare huur- of koopwoning. Woningen met een huur van 710 euro (de grens van de sociale huur) tot 850 euro zouden een welkome aanvulling op het woningbestand zijn. En dat geldt ook voor betaalbare koopwoningen. De gemiddelde prijs van een koophuis begint in Westland bij 285.000 euro. Dat ligt mede door de strenge hypotheekeisen buiten de mogelijkheden van gezinnen net boven de inkomensgrens van de sociale huursector, voor hoogopgeleide starters of alleenstaanden met een middeninkomen, aldus Rijneveen en Van den Berg.
De strenge normen van de corporaties brengen ook ouderen in een benarde positie. De nieuwe gemeenteraad zou daarom moeten zorgen voor voldoende aanbod van betaalbare (huur)woningen in kleinschalige complexen met flexibele woonzorgconcepten.