Aftellen tot Tokio: Stefan Aartsen leerde van eerste Spelen

Vrijdag is in Tokio de openingsceremonie van de 29ste editie van de Olympische Zomerspelen. Bij de WOS blikken we dagelijks met oud-Olympiagangers uit onze regio vooruit. Vandaag: Stefan Aartsen

De inmiddels 46-jarige Stefan Aartsen was erbij tijdens de Olympische Spelen van 1996 (Atlanta) en 2000 (Sydney) en deed daar mee aan de zwemnummers. Zijn Olympisch debuut, op de 100 meter vrije slag, had beter gekund. "Ik wilde het allemaal zo goed doen, had het tot in de puntjes voorbereid. Maar ik was gewoon overfocused", herinnert de 's-Gravenzander zich in gesprek bij Maarten in de Middag.

"Ik stond voor het startblok en had m'n zwembroek nog niet vastgemaakt. Ik was daarmee aan het pielen en klooien. Gelukkig zag de scheidsrechter dat ook en die gunde me de tijd. Maar het bleek dat de tijd die je had voor de startprocedure heel kort was. Ik had die veel langer ingeschat en daarin een fout gemaakt. Een typische beginnersfout, maar ook een leerzame." Aartsen ondervond overigens verder geen hinder van die beginnersfout, zo zegt hij zelf.

Pieter en Inge

De Spelen van 2000 in Sydney waren voor Nederland met 25 medailles de succesvolste tot nu toe. De zwemmers hadden daar een flink aandeel in, met onder meer twee gouden medailles van Pieter van den Hoogenband en drie gouden medailles van Inge de Bruijn. Dat was goed voor de sfeer in de zwemploeg. "Op het moment dat er een wereldrecord of medaille wordt behaald door een van de leden van het team, voel je echt een positieve vibe", aldus Aartsen. "Maar aan de andere kant, als iemand een waardeloze race zwemt, brengt dat een wat minder positieve vibe in het team."

"Inge won de eerste medaille in Sydney. Dan ga je als team los. Dat geeft zo'n kick als je onderdeel bent van een team dat ertoe in staat is om op het hoogste niveau mee te doen."

Beluister het hele gesprek met Stefan Aartsen:

De Spelen zijn voor de zwemmers echt een hoogtepunt. Aartsen: "Voetballers en tennissers bijvoorbeeld zien over het algemeen de Olympische Spelen als een - ik wil het niet al te denigrerend neerzetten - toetje. Voor ons is het hét hoogtepunt waar je naartoe leeft. Op volgorde van belangrijkheid komt eerst de Olympische medaille, daarna een wereldkampioenschap en Europees kampioenschap."

Toch gaat de Westlander de Olympische Spelen dit jaar niet op de voet volgen. "Sinds ik een gezin heb, werk en het druk heb, merk ik dat het wat minder op mijn netvlies staat dan ik had gedacht bij het afsluiten van mijn sportcarrière." Aartsen zal wat dat betreft meer kijken naar de verhalen in de kranten en achtergrondverhalen op specialistische zwemwebsites.