Gedicht van de week #35

Lekker

Het zou zomaar de nieuwste Suske en Wiske kunnen zijn

,die van 'Het geheim van de gestolen groenten'

van iemand die er niks aan kan doen, ten einde raad

's nachts in volkstuinen op zoektocht gaat

naar de sla die daar het sappigst smaakt,

naar bonen, bieten, wortels: naakt,

ontdaan van loof en schone grond;

"We hopen maar dat hij het lekker vond".

In heel wat tuintjes dus een lege stek,

maar ook in een bestemmingsplan

was er een te vage, onbestemde plek,

dus werd getracht, zo goed als dat dan kan,

dat ene gebrek snel op te lappen;

de hele boel stond welhaast op klappen.

Maar er ontstond,

al vond niet iedereen dat even gek,

ondanks alle voorzichtigheid een lek.

En, zoals bij een band of dak is elke lekkage

slechts het symptoom van verval en slijtage,

dat een onderdeel verzaakt wat het behoort te doen,

óf: uiteraard, onbedoelde óf bewuste sabotage,

óf, zoals bij een mand: een mankement in het ontwerp.

'Tja, iets is zo sterk als het zwakste component,'

zei opa altijd scherp;

nóg lekker en het zinkt

als een met kanonnen bekogeld galjoen.

Auteur: Dennis Koopman