Van Engeland naar onze regio: 'Het is als een mini-utopia'

Stephen Grindle (59) is geen doorsnee Westlander. Hij werd geboren in Evesham in Engeland en heeft een veelzijdige carrière achter de rug als fysieke theaterartiest, actief als clown, acteur, mime, entertainer, showschrijver en producent. Zijn werk bracht hem van Londen tot Abu Dhabi en van Parijs tot Dubai, waar hij samenwerkte met artiesten als Kate Bush, Annie Lennox en Mika. Toch vond hij uiteindelijk met zijn Nederlandse vrouw en twee kinderen (17 en 14) zijn thuis in De Lier. Zijn vrouw woonde 22 jaar in Engeland en heeft familie in De Lier. "We hebben overal gekeken, maar hier voelde het goed. Er heerst een warm gemeenschapsgevoel", vertelt hij.

Voor Stephen draait alles om verbondenheid. "In Londen wonen ontzettend veel mensen, maar niemand kent elkaar echt. Daar leeft men veel individualistischer. Hier in De Lier merk ik de voordelen van echt contact: een praatje in de supermarkt of een simpele hallo op straat betekent veel voor mij. In het begin viel dat me nauwelijks op, maar nu hecht ik er waarde aan."

Stephens loopbaan

Stephens carrière is net zo kleurrijk als zijn persoonlijkheid. "Ik ben van de professionele stupiditeit", lacht hij, verwijzend naar zijn werk. Hij organiseert shows met variétéartiesten zoals acrobaten, illusionisten en jongleurs en heeft op diverse plekken wereldwijd opgetreden. Zo opende hij het concert van Mika voor 65.000 toeschouwers in het Parc des Princes in Parijs in 2008, een ervaring die hij als onvergetelijk beschrijft. "Ik ga altijd voor projecten die mij enthousiasmeren. Creativiteit en energie steken in iets dat impact heeft: dat is waar ik het voor doe."

Van grootschalige producties tot lokale initiatieven

Ook in het Westland laat Stephen zijn stempel achter. Voor Halloween organiseerde hij een horrormaze, waarbij hij met een beperkt budget en een team van getalenteerde Lierenaren iets bijzonders neerzette. "Toen mensen gillend naar buiten kwamen, wist ik dat we goed bezig waren."

Stephen maakte ook indruk met zijn zelfgemaakte vuurwiel. "Op Oudjaarsavond is het vuurwerk hier fantastisch. Ik heb een vuurwiel gemaakt die vuurvonken tot wel 40 meter ver kan laten vliegen. Op een rotonde hier in de buurt heb ik op veilige afstand mijn vuurwiel afgestoken. Na afloop kwam er een man naar me toe en die zei: 'Prachtig!' Dat was alles wat ik hoefde te horen."

"Ook met afgelopen Oud & Nieuw had ik weer een vuurwiel gemaakt, ik oefen er elke keer weer mee om het te perfectioneren. Alle buren kwamen kijken. Het duurde misschien anderhalve minuut, maar het was spectaculair. Ik merk dat dat de hoofdreden is dat ik dit doe en dat ik hier mijn energie vandaan haal."

Cultuurverschillen en taalbarrières

Niet alles verliep in het begin vlekkeloos in zijn nieuwe woonplaats. "Engelsen reageren anders dan Nederlanders. Bij een voorstelling zijn Engelsen vaak enthousiaster, klappen ze luid en lachen ze uitbundig, terwijl hier de reacties wat ingetogener zijn. In eerste instantie twijfelde ik of ze het wel leuk vonden, maar nu weet ik: ze genieten op hun eigen manier." Ook de Nederlandse taal blijft soms een uitdaging. "Mijn Nederlands is nog niet perfect, maar ik leer elke dag bij. De Nederlandse taal blijft me fascineren. Zo ook de term 'sjongejonge'. Je kunt deze op verschillende manieren uitspreken waardoor ze een hele andere betekenis krijgen."

"Ik heb in het begin een cursus Nederlands gevolgd en probeer actief te oefenen, al schakelen Nederlanders vaak snel over op Engels, omdat zij ook de Engelse taal goed beheersen. Ik vraag hen dan altijd om door te gaan in het Nederlands. Anders leer ik de Nederlandse taal nooit!"

Familie

Na jaren van reizen heeft Stephen het aantal optredens verminderd. "Mijn prioriteit ligt bij mijn gezin. Ik woon hier met mijn vrouw, twee kinderen en hond Mr Darcy en wil zo veel mogelijk tijd met hen doorbrengen. Natuurlijk overweeg ik een grote klus in bijvoorbeeld Abu Dhabi of Dubai als die voorbij komt, maar ik hoef niet meer overal achteraan te rennen."

Westland

Stephen geniet van de kleine dingen die het Westland te bieden heeft. "We wandelen vaak, langs de kanalen en op het strand. Het is heerlijk om met de hond op pad te gaan en onderweg andere mensen te ontmoeten. Wandelen hoort bij het leven en ik geniet er elke dag met volle teugen van." Na bijna tien jaar voelt hij zich steeds meer als een echte Westlander. "Het Westland voelt als een mini-utopia. De vriendelijkheid en de interesse in elkaar maken dit gebied zo bijzonder."