'Nature's Pride kan echt niet zonder wind'

De enige economisch rendabele, duurzame bron voor de elektravraag van een bedrijf als Nature's Pride is een windturbine. Dat staat in een discussienota over windenergie in Westland, die door het college van B en W naar de gemeenteraad is gestuurd.

Aanleiding voor het opstellen van die nota vormde de felle kritiek van de LPF-fractie op het beleidsvoornemen om in de gemeente Westland nog een stuk of drie windturbines toe te staan in de jaren tot 2030.

De eerste reactie op genoemde kritiek kwam van buiten de politiek. Het was Shawn Harris, de vrouw achter het succesvolle groenten- en fruitimportbedrijf Nature's Pride, die zich persoonlijk in de politieke arena liet zien. Haar in aanbouw zijnde nieuwe vestiging op bedrijventerrein Honderland in Maasdijk zou niet zonder windenergie kunnen, was haar stelling.

Uit het discussiestuk komt naar voren, dat er bijvoorbeeld 5,5 hectare aan zonnepanelen nodig is, om dezelfde stroomopbrengst te hebben als één windturbine. Verder zou zo'n investering in zonnepanelen 11,4 miljoen euro belopen, het drievoud van de kosten van de vergelijkbare windturbine van 3 megawatt.

Een vergelijking met aardwarmte is moeilijk. Om met aardwarmte elektriciteit op te wekken, is een temperatuur van meer dan 160 graden nodig. Daartoe zou meer dan 5 km diep moeten worden geboord. De kosten van een dergelijk project zijn hoger dan 30 miljoen euro. "Zowel qua kosten als techniek is het in Nederland nog niet rendabel gebleken om elektra met een aardwarmtebron op te wekken", staat in de nota.

Nature's Pride is bezig met de voorbereiding van een vergunningaanvraag voor een windturbine. Bij de tomatentelerscoöperatie Prominent, die in 2009 eenzelfde aanvraag zag afgewezen door de gemeenteraad, bestaat ook nog steeds de wens om een windturbine te plaatsen.