Westlandse Mariska (25) voelt zich eenzaam: 'Corona maakt het nóg erger'
Eenzaamheid onder ouderen is een algemeen bekend fenomeen, maar eenzaamheid onder jongeren? Daar zit nog een flink taboe op.
Toch is het voor Mariska Helderman (25) uit 's-Gravenzande de bittere realiteit. "Als ik dan hoor van anderen dat ze met vrienden iets leuks gaan doen, denk ik: waarom ík niet?"
"Gewoon met iemand even naar de stad of de bioscoop gaan, dat zou ik zó graag willen", vertelt de 25-jarige Mariska in haar kamer in 's-Gravenzande, waar ze nog thuis woont. "Ik heb bijna geen sociale contacten. Dat is eigenlijk altijd zo geweest, maar door corona is het nog erger geworden. Dan kom je er pas echt achter dat je mensen om je heen mist, omdat er activiteiten wegvallen, en wie die sociale contacten écht zijn."
Voor de Westlandse - die op dit moment 'in between jobs' zit, is het extra moeilijk om aansluiting bij leeftijdsgenoten te vinden. "Ik ben erg onzeker en heb een lichte vorm van autisme. Daardoor vind ik het lastig om op mensen af te stappen en contact te maken", legt ze uit. "Ik ken wel wat mensen van de korfbal en van mijn vorige werk, maar het is niet zo dat ik daar buiten de trainingen om, mee afspreek."
'Leeg' contact
Volgens de Westlandse welzijnsorganisatie Vitis Welzijn is eenzaamheid een steeds groter wordend probleem onder jongeren. "We signaleren dat het door corona erger geworden is in het Westland", aldus George Ongkiehong van Vitis Welzijn. "Ook het toegenomen gebruik van sociale media maakt jongeren eenzamer, omdat dit uiteindelijk alleen maar leidt tot 'leeg' contact."
Vitis heeft daarom een Signaalpunt Eenzaamheid Westland gelanceerd. "Hier kunnen jongeren, maar ook ouderen, zichzelf of anderen aanmelden", gaat hij verder. "Daarnaast hebben we een vrijwilligerstraineeship van zes maanden opgezet, waarin eenzame jongeren één dag per week vrijwilligerswerk doen. Onderzoek heeft namelijk uitgewezen dat vrijwilligerswerk ontzettend goed helpt tegen eenzaamheid: je voelt je nuttig en maakt tegelijkertijd nieuwe contacten."
Eenzaamheid bespreekbaar maken
Ook Mariska doet mee aan dit programma. "Door het vrijwilligerswerk dat ik doe in de bibliotheek in 's-Gravenzande, ben ik al een stuk zekerder geworden", vertelt ze. "Ik durf makkelijker op mensen af te stappen dan eerst." Vooralsnog heeft ze er nog geen blijvende contacten aan overgehouden, "maar dat ik me zekerder voel, is al een hele stap."
"Verder heb ik ook geprobeerd via Facebook in bepaalde groepen, zoals 'ik wandel graag', nieuwe contacten te vinden. Maar dat werkt voor mij niet." De Westlandse benadrukt dat ze niet zielig is. "Maar ik zou het wel heel leuk vinden als ik meer contacten krijg en daarnaast hoop ik dat het ook bespreekbaarder wordt. Veel mensen schamen zich ervoor, maar als er meer openheid over eenzaamheid onder jongeren komt, kunnen we elkaar juist helpen."